Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
траге́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж.
1.Драматычны твор, у аснове якога ляжыць непрымірымы жыццёвы канфлікт, сутыкненне характараў і пад., што часцей за ўсё заканчваецца смерцю героя.
2. Жудасная, страшная падзея; няшчасце.
|| прым.трагеды́йны, -ая, -ае; наз.трагеды́йнасць, -і, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тэ́нарм.муз. Tenór m -s, -e і Tenöre;
драматы́чны тэ́нар Héldentenor m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
П’е́са ’драматычны твор’, ’невялікі музычны твор’ (ТСБМ). Запазычана з рус. мовы (Крукоўскі, Уплыў, 84), у якой з франц.pièce ’тс’, ’кавалак, штука’ — непасрэдна, альбо праз ням.Piece ’п’еса’ (Фасмер, 3, 422).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
наўця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1.чаго. Уцягнуць за некалькі прыёмаў унутр чаго‑н. у вялікай колькасці.
2.перан.; каго. Разм. Прыцягнуць да ўдзелу ў чым‑н. многіх. Наўцягваць студэнтаў у драматычны гурток.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
манадра́ма
(ад мана- + драма)
драматычны твор, разлічаны на выкананне адным акцёрам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гурто́км. Zírkel m -s, -; Kreis m -es, -e; Árbeitsgemeinschaft f -, -en, Interéssengemeinschaft f;
драматы́чны гурто́к dramátischer Zírkel
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
п’е́са, ‑ы, ж.
1.Драматычны твор, прызначаны для пастаноўкі на сцэне. Калісьці.. [Жэня і Таццяна] разам вучыліся ў сямігодцы, разам удзельнічалі ў драматычным гуртку, і ва ўсіх п’есах, якія яны ставілі, ім даводзілася іграць жаніха і нявесту.Шамякін.
2. Невялікі музычны твор. Інструментальная п’еса.
[Фр. pièce.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
о́пера, -ы, мн. -ы, о́пер, ж.
1. Музычна-драматычны твор, у якім дзеючыя асобы спяваюць у суправаджэнні аркестра, а таксама тэатральны паказ такога твора на сцэне.
Оперы Ю.
Семянякі.
Саліст оперы. 3 другой оперы або не з той оперы (пра тое, што не мае дачынення да справы; жарт.).
2. Тэатр, дзе ставяцца такія творы.
Пайсці ў оперу.
|| прым.о́перны, -ая, -ае.
О. спявак.
О. тэатр.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аперэ́та
(іт. operetta)
музычна-драматычны твор камедыйнага характару, у якім спевы чаргуюцца з размовамі і танцамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)