ста́ртовый в разн. знач. ста́ртавы;

ста́ртовый сигна́л ста́ртавы сігна́л;

ста́ртовый пистоле́т ста́ртавы пістале́т;

ста́ртовая раке́та ста́ртавая раке́та;

ста́ртовая ли́ния ста́ртавая лі́нія;

ста́ртовая доро́жка ста́ртавая даро́жка;

ста́ртовая устано́вка ста́ртавая ўстано́ўка;

ста́ртовые возмо́жности ста́ртавыя магчы́масці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наўскася́к

1. нареч. на́искось, наискосо́к, вкось;

перасячы́ н. по́ле — пересе́чь на́искось (наискосо́к, вкось) по́ле;

2. нареч. вкось, на́кось;

прыбі́ць н. — приби́ть вкось (на́кось);

3. предлог с род. н. стала́ лягла́ квяці́стая даро́жка вкось стола́ легла́ цвети́стая доро́жка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Läufer

m -s, -

1) бягу́н; лы́жнік, канькабе́жац

2) паўабаро́нца (у футболе)

3) шахм. слон

4) даро́жка, хо́днік

5) тэх. ро́тар; бегуно́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

наўскася́к, прысл. і прыназ.

1. прысл. У бок ад прамога, перпендыкулярнага напрамку, па дыяганалі. Дождж сячэ наўскасяк, вадзяныя пырскі залятаюць нават у касавую залу. Лупсякоў. [Вайтовіч] тупаў некаторы час па хаце наўскасяк — з кутка ў куток — разлікаў ногі. Пальчэўскі.

2. прыназ. з Р. Спалучэнне з прыназоўнікам «наўскасяк» выражае прасторавыя адносіны: ужываецца для ўказання на прадмет, пад вуглом да якога што‑н. размяшчаецца або рухаецца. Лінія лесу ішла наўскасяк дарогі. Чорны. Неўзабаве на канапе, на тумбачках з’явіліся вышытыя сурвэткі, наўскасяк стала лягла квяцістая дарожка. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

laufer

м.

1. шахм. слон;

2. уст. ганец;

3. уст. дарожка (для ўпрыгожвання стала і інш.); дыванок;

4. уст. разм. бадзяга; валацуга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

грэ́бень, ‑я; мн. грабяні, ‑ёў; м.

1. Пласцінка з зубамі для расчэсвання валасоў або для заколвання і ўпрыгожвання жаночай прычоскі. Касцяны грэбень. □ Светлыя, амаль ільнянога колеру валасы.. [Васіліны] былі заколаты шырокім грэбенем на патыліцы, але асобныя кудзеркі падалі на лоб і на скроні. Хадкевіч.

2. Прыстасаванне, якое формай і прызначэннем нагадвае грэбень. Прадзільны грэбень.

3. Мясістая нарасць на галаве некаторых птушак. Грэбень пеўня.

4. перан. Верхні край, вяршыня чаго‑н. Грэбень баразны. Грэбень лесу. □ Па самым грэбень вала ідзе дарожка, абсаджаная старымі дрэвамі. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пліта́, ‑ы, ДМ пліце; мн. пліты, пліт; ж.

1. Вялікі плоскі камень або кавалак металу і пад. з плоскай роўнай паверхняй. З цяжкіх гранітных пліт узняўся маўзалей. Танк. Прыстань шырокая, доўгая, роўная, прасторная, акуратна вылажана гладкімі каменнымі плітамі і заліта асфальтам, абсаджана двума радамі каштанаў. Колас. Рудзенькая дарожка да самага ганка была высыпана жоўтым пяском і выкладзена бетоннымі плітамі. Місько.

2. Кухонная печ з канфоркамі. — Хацелася б, сынок, каб і ты быў такі спагадлівы і уважлівы да людзей, — зазначыла маці і адышлася да пліты гатаваць снеданне. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЕГ,

хуткае перамяшчэнне, адзін з відаў фізічных практыкаванняў; састаўная частка амаль усіх відаў спорту. У лёгкай атлетыцы бег складае каля ​2/3 усіх яе відаў. Спаборніцтвы па бегу праводзіліся ў Стараж. Егіпце, Асірыі, Стараж. Грэцыі; бег быў асновай стараж. Алімпійскіх і інш. гульняў. Адрозніваюць бег аздараўленчы і спарт., гладкі (па роўнай паверхні — дарожка стадыёна, шаша) і з перашкодамі (бар’ерны, стыпльчэйз, крос). Паводле відаў бег падзяляюць на спрынт (бег на кароткія дыстанцыі — 60, 100, 200, 400 м), мітэльштрэкерскі (на сярэднюю адлегласць — 800, 1000, 1500, 2000 м), стаерскі (на доўгія і звышдоўгія дыстанцыі — 3000, 5000, 10 000, 20 000, 30 000 м), марафонскі бег (42 км 195 м), бар’ерны (100, 110, 200, 400 м, на кожнай дыстанцыі па 10 бар’ераў), стыпльчэйз (3000 м, 5 бар’ераў, пасля апошняга — яма з вадой). Усе спаборніцтвы па бегу, за выключэннем марафона, кросу і звышдоўгіх дыстанцый, праводзяць на стадыёнах.

т. 2, с. 370

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

track

[træk]

1.

n.

1) чыгу́начная каляя́, чыгу́начныя рэ́йкі

2) сьлед -у m.

animal’s tracks — сьляды́ зьвяра́

3) каляі́на f.

4) сьце́жка f., глуха́я даро́жка

5) бегава́я даро́жка, трэк -у m.

6) гу́сеніца f. (тра́ктара, та́нка)

2.

v.t.

1) высо́чваць (зьвяра́)

2) напада́ць на сьлед

to track down a criminal — вы́сачыць злачы́нца

3) сьлядзі́ць

Don’t track mud into the house — Не сьлядзі́, не нано́сь гра́зі ў ха́ту

- jump the track

- keep track of

- lose track of

- make tracks

- off the track

- on track

- on the track of

- the beaten track

- the wrong side of the tracks

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

runner

[ˈrʌnər]

n.

1) бягу́н бегуна́ m., удзе́льнік спабо́рніцтваў у бе́гу

2) паслане́ц, гане́ц -ца́ m.

3) по́лаз -а m.а́няў)

4) лязо́ n. (канька́)

5) палаві́к -а́ m., даро́жка f.

6) кантрабанды́ст -а m.; кантрабанды́сцкі вадапла́ў

7) па́растак паўзу́чай расьлі́ны, ато́жылак -ка m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)