зна́ны разг.

1. зна́тный, изве́стный;

2. изве́стный, по́знанный в про́шлом;

~ныя даро́гі — изве́стные доро́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

drift apart

разыйсьціся

The friends drifted apart — Даро́гі сябро́ў разыйшлі́ся

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бро́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы; Р мн. бровак; ж.

Лінія перагіну, выступ на краі чаго‑н. (дарогі, кручы і пад.). Аляксей азірнуўся на Сонцава, які з санлівым выглядам сядзеў паблізу на броўцы дарогі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблічы́ць, ‑лічу, ‑лічыш, ‑лічыць; зак., каго-што.

1. Ашукаць пры падліку, даць менш, чым належыць. Аблічыць пакупніка.

2. Разм. Зрабіць падлік, палічыць што‑н. Дарогі, цёмныя дарогі! Хто вас аблічыць? Хто вас змерыць? Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыбруко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Выбрукаваць усё, многае. Павыбрукоўваць дарогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамізна́, ‑ы, ж.

Уласцівасць прамога (у 1 знач.). Прамізна дарогі. Прамізна тунеля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wégelagerer

m -s, - рабаўні́к [разбо́йнік] з вялі́кай даро́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wégrand

m -(e)s, -ränder узбо́чына даро́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verírren

(sich) заблудзі́цца, заблука́ць, збі́цца з даро́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ábzweig

m -(e)s, -e адгалінава́нне (дарогі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)