Дакла́дна ’дакладна’ (БРС). Укр. докла́дно ’тс’. Можна думаць, што гэта запазычанне з польск. dokładnie ’тс’ (але з пераафармленнем марфалагічнага тыпу на ўсх.-слав. лад). Параўн. дакла́дны, дакла́днасць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АНЕМО́ГРАФ

(ад анема... + ...граф),

анемарумбограф, прылада для бесперапыннага аўтам. запісу скорасці і напрамку (румбу) ветру. Адрозніваюць тыпы: чашачны анемограф (прыёмная частка як у анемометра; запісвае скорасць ветру з дакладнасцю 0,5—1 м/с. Анемограф манаметрычны (рэгіструе парывы ветру з дакладнасцю 0,3—0,5 м/с). Найб. дакладны анемограф аб’ядноўвае чашачны і манаметрычны.

т. 1, с. 365

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

literal [ˈlɪtərəl] adj.

1. літара́льны;

the literal meaning/sense літара́льны сэнс;

a literal translation літара́льны перакла́д

2. пазба́ўлены фанта́зіі

3. дакла́дны, сапра́ўдны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mathematical [ˌmæθəˈmætɪkl] adj.

1. матэматы́чны

2. дакла́дны a mathematical certainty по́ўная ўпэ́ўненасць (што нешта адбудзецца);

a mathematical chance (of) ве́льмі малы́ ша́нец

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Скрупулёзны ‘дакладны да дробязей’ (ТСБМ). Відавочна, новае запазычанне з рус. скрупулёзный ‘тс’ (параўн. Крукоўскі, Уплыў, 76 і наст.), у ст.-бел. запазычаннях не адзначана. Рус. з лац. skrupulosus ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

калі́бр, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Дакладны размер якога-н. вырабу, прадмета.

2. -у. Дыяметр канала ствала агнястрэльнай зброі.

Снарад вялікага калібру.

3. -у, перан. Пра форму, велічыню, якасць чаго-н.

Людзі рознага калібру.

4. -а. Вымяральны інструмент для праверкі размераў, формы і ўзаемнага размяшчэння частак вырабу (спец.).

|| прым. калі́бравы, -ая, -ае (да 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

thorough

[ˈӨɜ:roʊ]

adj.

1) по́ўны, дакла́дны

a thorough search — дакла́дныя по́шукі

2) грунто́ўны, вычарпа́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Пэ́ўнік ’аксіёма’ (Бел. нав. тэрм., 1). Наватвор 20‑х гадоў XX ст. ад пэ́ўны ’вызначаны, дакладны, бясспрэчны’ (гл.), мяркуецца, што ўведзены ва ўжытак Байковым (Германовіч, Бел. мовазнаўцы. Мн., 1985, 98).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аўтэнты́чны

(гр. authentikos)

дакладны, сапраўдны, адпаведны арыгіналу (напр. а. тэкст, а. пераклад).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

канкрэ́тны

(лац. concretus = згушчаны, ушчыльнены)

які рэальна існуе, дакладны, пэўны (проціл. абстрактны).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)