appurtenant

[əˈpɜ:rtənənt]

1.

adj.

прынале́жны

2.

n.

прынале́жная рэч, дада́так -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прида́ча ж.

1. (действие) дадава́нне, -ння ср., дада́ча, -чы ж.; прыдава́нне, -ння ср., прыда́ча, -чы ж.;

2. (то, что придано) дада́так, -тку м., прыда́так, -тку м., дада́ча, -чы ж.; (прибавка) прыда́ча, -чы ж.;

в прида́чу у дада́так (у прыда́чу).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

crown​2 [kraʊn] v.

1. каранава́ць

2. fml уве́нчваць

3. завярша́ць

♦

to crown it all BrE, infml у дада́так да ўсяго́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bonus

[ˈboʊnəs]

n.

1) дада́так -ку m. (асаблі́ва да зарпла́ты)

2) прэ́мія f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fringe benefits

1) дада́так да заро́бку (страхо́ўка, пла́тны адпачы́нак)

2) дадатко́вая выго́да

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

апендыкуля́рыі

(н.-лац. appendicularia, ад лац. appendicula = дадатак)

клас марскіх хордавых жывёл падтыпу тунікатаў пашыраны пераважна ў верхніх слаях вады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эпізо́д

(гр. epeisodion = устаўка, дадатак)

1) выпадак, здарэнне, адзін з момантаў у ходзе падзей;

2) адносна закончаная частка мастацкага твора.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Zúsatz

m -es, sätze

1) дапаўне́нне, дада́так

2) даме́шка, прыме́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Béiheft

n -(e)s, -e укла́дыш, дада́так (да кнігі, брашуры)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Béilage

f -, -n

1) дада́так

2) гарні́р, прысма́кі (да ежы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)