хе́ўра, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (пагард.).

Група людзей, якія аб’ядналіся для разбою, злачынства; зграя, шайка, банда.

Сабралася х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

search party [ˈsɜ:tʃˌpɑ:ti] n. по́шукавая гру́па, по́шукавы атра́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Stóßgruppe

f -, -n вайск. уда́рная [штурмава́я] гру́па; гру́па захо́пу (пры пошуку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дэлега́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Група дэлегатаў, якія прадстаўляюць той ці іншы калектыў, дзяржаву і пад.

Замежная рабочая д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

журы́, нескл., н., зб.

Група спецыялістаў, якая прысуджае ўзнагароды і прэміі на конкурсах, выстаўках, спаборніцтвах.

Ж. балетнага конкурсу.

Судзейскае ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

групо́ўка, -і, ДМ -по́ўцы, мн. -і, -по́вак, ж.

1. гл. групаваць.

2. Група (у 2 знач.), аб’яднанне.

Літаратурныя групоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

архіпела́г, -а, мн. -і, -аў, м.

Група марскіх астравоў, размешчаных на блізкай адлегласці адзін ад аднаго.

|| прым. архіпела́гавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клі́ка, -і, ДМ кліцы, мн. -і, клік, ж. (пагард.).

Група, шайка людзей, якія займаюцца непрыгожымі, непрыстойнымі справамі.

К. інтрыганаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

task force

апэрацы́йная гру́па; гру́па са спэцыя́льным зада́ньнем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гру́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Памянш. да група (у 1, 3 знач.); невялікая група. Групка дзяцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)