я́ркі, -ая, -ае; ярчэ́й; ярчэ́йшы.

1. Які вылучае моцнае святло, асляпляльны, зіхатлівы.

Яркае святло.

Я. агонь.

Яркае сонца.

Ярка (прысл.) гарэць.

2. Пра колер: рэзкі па чысціні і свежасці тону.

Я. колер.

Яркая зеляніна.

3. перан. Выдатны ў якіх-н. адносінах.

Я. талент.

Яркая дата.

Ярка (прысл.) адлюстраваць.

|| наз. я́ркасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

smashing [ˈsmæʃɪŋ] adj. BrE, infml, dated выда́тны;

We had a smashing time on holiday. Мы выдатна правялі адпачынак.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nieprzeciętny

незвычайны, надзвычайны; выдатны; выключны;

nieprzeciętny umysł — незвычайны розум

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

arcymistrz

м.

1. выдатны (вялікі) майстар;

2. шахм. гросмайстар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

до́йлідства, ‑а, н.

Тое, што і архітэктура. Маглі б мы палюбавацца і выдатным помнікам старажытнага дойлідства — велічным замкам у Міры, пабудаваным у XVI стагоддзі. В. Вольскі. Рыльскі манастыр — выдатны помнік балгарскага дойлідства і жывапісу. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

classy

[ˈklæsi]

adj., Sl.

1) першакля́сны, выда́тны

2) шыко́ўны, густо́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

noticeable

[ˈnoʊtəsəbəl]

adj.

1) зна́чны, выда́тны; ба́чны

2) ва́рты ўва́гі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

партрэты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак — спецыяліст у галіне партрэтнага жывапісу. Венедыкт Кубіцкі быў партрэтыстам рускай школы, вучнем Ільі Рэпіна. Ліс. Бліскучым майстрам графікі быў таксама Язэп Горыд — выдатны карыкатурыст, партрэтыст, майстар храявіду, кніжнай графікі. Шматаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знамяна́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Важны, выдатны па значэнню. Знамянальная дата. Знамянальныя падзеі.

2. Які мае асаблівы сэнс, асаблівае значэнне. Усе глядзелі на сцягі, як на нейкую знамянальную з’яву. Шамякін.

3. Які мае самастойнае значэнне. Знамянальныя часціны мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

prominent [ˈprɒmɪnənt] adj.

1. до́бра вядо́мы, вялі́кі, выда́тны, зна́чны;

a prominent English scientist выда́тны англі́йскі вучо́ны

2. які́ выступае (уперад); ба́чны, прыме́тны;

put smth. a prominent position паста́віць што-н., каб было́ ба́чна;

prominent teeth зу́бы, які́я выступа́юць (уперад);

prominent cheekbones высо́кія ску́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)