непісьме́нны, -ая, -ае.

1. Які не ўмее чытаць і пісаць.

Н. чалавек.

2. перан. Які не мае адпаведных ведаў у якой-н. галіне, недасведчаны ў чым-н.

Н. рэцэнзент.

3. Які выкананы без належнага ведання справы, з памылкамі.

Н. чарцёж.

|| наз. непісьме́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ignorant

[ˈɪgnərənt]

adj.

1) неадукава́ны; цёмны, бязь ве́даў (пра чалаве́ка)

2) не́вуцкі, неасьве́чаны

an ignorant remark — не́вуцкая заўва́га

3) непаінфармава́ны, які́ ня ве́дае пра штось

He was ignorant of the fact that… — Ён ня ве́даў таго́, што…

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВЕРАГО́ДНАСЦЬ,

абгрунтаванасць, доказнасць і бясспрэчнасць ведаў. Тэрмін выкарыстоўваецца ў логіцы, гнасеалогіі, тэорыі імавернасцяў, прававой навуцы. Верагодныя суджэнні падзяляюцца на асэртарычныя (канстатуюць рэальнае становішча спраў) і ападыктычныя (сцвярджаюць неабходную сувязь з’яў). У філас. і логіка-метадалагічных даследаваннях верагоднасць найчасцей выкарыстоўваюць для характарыстыкі абгрунтаваных, даказаных ведаў і як сінонім ісціны. Найб. поўны і глыбокі крытэрый верагоднасці ведаў — грамадска-гіст. практыка. У эксперым. прыродазнаўстве верагоднымі ведамі лічаць тыя, што набылі эмпірычнае пацвярджэнне ў ходзе назіранняў і доследаў. Лагічны крытэрый верагоднасці ведаў звязаны з правільнасцю апрацоўкі эмпірычных даных і лагічных аперацый з ведамі, верагоднасць якіх устаноўлена раней. Верагодныя веды (суджэнні) трэба адрозніваць ад імавернасных, адпаведнасць якіх рэчаіснасці сцвярджаецца толькі ў якасці іх магчымай характарыстыкі (у выпадку ўвядзення колькасных крытэрыяў вызначаецца ступень такой магчымасці, гл. Імавернасць).

У.К.Лукашэвіч.

т. 4, с. 93

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прове́рка ж. праве́рка, -кі ж.; неоконч. правяра́нне, -ння ср.;

прове́рка докуме́нтов праве́рка (правяра́нне) дакуме́нтаў;

прове́рка зна́ний праве́рка ве́даў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

энцыклапеды́зм

(фр. encyclopédisme, ад лац. encyclopaedia < гр. enkyklopaedia = круг ведаў)

усебаковая адукаванасць, глыбокая дасведчанасць у розных галінах ведаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

crumb [krʌm] n.

1. кро́шка (хлеба, торта і да т.п.);

make crumbs крышы́цца

2. крупі́нка (перан.);

crumbs of information/knowledge крупі́нкі інфарма́цыі/ве́даў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бібліятэказна́ўства, ‑а, н.

Галіна ведаў аб формах і метадах арганізацыі і вядзення бібліятэчнай справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віктары́на, ‑ы, ж.

Гульня ў адказы на пытанні з розных галін ведаў. Літаратурная віктарына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэраклу́б, ‑а, м.

Грамадская арганізацыя, якая займаецца прапагандай ведаў па паветраплаванню пераважна сярод моладзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фармаліза́цыя, ‑і, ж.

Прадстаўленне якой‑н. галіны ведаў у выглядзе сістэмы доказаў або вылічэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)