Rüstungsbetrieb

m -s, -e вае́нны заво́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Militärbündnis

n -ses, -se вае́нны саю́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Militärkommandant

m -en, -en вае́нны каменда́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ваен...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «ваенны», напрыклад: ваентэхнік, ваенурач, ваенком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трые́ра, ‑ы, ж.

У Старажытнай Грэцыі — ваенны карабель з трыма радамі вёсел, размешчаных адно над другім.

[Грэч. triērēs.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манітор,

ваенны карабель.

т. 10, с. 82

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зага́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Афіцыйнае распараджэнне таго, хто надзелены ўладай.

З. па інстытуце.

Ваенны з.

Аддаць з.

|| прым. зага́дны, -ая, -ае.

У загадным парадку (шляхам загаду).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́йдэр, ‑а, м.

Ваенны карабель, які мае заданне самастойна весці баявыя аперацыі, галоўным чынам знішчаць варожыя судны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злачы́нец м Verbrécher m -s, -;

вае́нны злачы́нец Kríegsverbrecher m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

attaché

[,ætəˈʃeɪ]

n.

аташэ́ indecl., m.

military attaché — вае́нны аташэ́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)