lightweight [ˈlaɪtweɪt] n.
1. sport лёгкая вага́; спартсме́н лёгкай вагі́
2. infml
1) чалаве́к, які́ не ма́е ўплы́ву
2) легкава́жны, несур’ёзны, павярхо́ўны чалаве́к
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Важні́чы ’асоба, адказная за ўзважванне’ (Нас.). Да важыць, вага; параўн. ляснічы, паляўнічы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Flíegengewicht
n -(e)s спарт. найлягчэ́йшая вага́ (бокс)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Вагаві́ты ’які мае значную вагу’ (КТС): «малы нарадзіўся здаровы і вагавіты». Да вага.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ваго́мы ’які мае вагу, важкасць’ (КТС). Да вага. Магчыма, калька з рус. весомый.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Прагло́ ’вага ў студні з жураўлём’ (любан., ДАБМ, камент., 809). З пругло? (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сві́ршня ‘вага або вочап у студні з жураўлём’ (воран., лід., ДАБМ, камент., 809–810), сьвіршня́ (ашм., Стан.), ‘вал з ручкай у калодзежы’ (Сцяшк.), сві́рсня ‘вага або вочап у студні з жураўлём’ (ДАБМ, камент., 809–810), свіршня́, свяршня́, свірсня́ ‘журавель у студні’, ‘вага ў студні з жураўлём’ (Сл. ПЗБ). Балтызмы. Параўн. літ. svirksnis, svirksnỹs, лат. svir̃kstenis, svirkstene ‘прыстасаванне для пад’ёму вады з калодзежа’ (Лекс. балтызмы, 15; Лаўчутэ, Балтизмы, 50; Анікін, Опыт, 91). Гл. таксама асвер, свер, свір.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пра́выйI (противоположный левому)
1. прил. пра́вы;
2. сущ., полит. пра́вы, -вага м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
смире́нник уст., теперь ирон. ціхмя́ны, -нага м., пако́рлівы, -вага ж.; ціхо́ня, -ні м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
хромо́й
1. прил. кульга́вы, крывы́;
2. сущ. кульга́вы, -вага м., крывы́, -во́га м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)