я́ловый в разн. знач. я́лавы;

я́ловая коро́ва я́лавая каро́ва, я́лавіца;

я́ловые сапоги́ я́лавыя боты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбу́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -бу́х, -хла; зак.

1. Набухнуць, раздацца, патаўсцець ад вільгаці.

Боты намоклі, разбухлі.

Пупышкі на дрэве разбухлі.

2. перан. Непамерна павялічыцца, разрасціся.

Штаты разбухлі.

Папка з дакументамі разбухла.

|| незак. разбуха́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́мавы Gúmmi-;

гу́мавая прамысло́васць Gúmmiindustrie f -;

гу́мавыя [гумо́выя] бо́ты Gúmmistiefel pl;

гу́мавыя вы́рабы Gúmmiwaren pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апо́йкавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да апойкі. Апойкавая шкура.

2. Зроблены з апойкі. Апойкавыя боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глянцава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад глянцаваць.

2. у знач. прым. Пакрыты глянцам. Глянцаваныя боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзя́га, ‑і, ДМ дзязе, ж.

Рэмень, папруга. Тужэй падцягваем франтавыя дзягі, Глянцуем боты, чысцім шынялі. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапо́г бот, род. бо́та м.;

ко́жаные сапоги́ скураны́я бо́ты;

ва́ляные сапоги́ валёнкі;

◊

сапоги́ всмя́тку снег сало́маю тушы́ць; гру́шы на вярбе́; бязглу́здзіца, бяссэ́нсіца, глу́пства;

быть под сапого́м быць пад бо́там;

сапоги́-скорохо́ды бо́ты-скарахо́ды;

два сапога́ па́ра погов. адзі́н друго́га ва́рты; або́е рабо́е;

сапоги́ ка́ши про́сят бо́ты ка́шы про́сяць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абнасі́цца, -нашу́ся, -но́сішся, -но́сіцца; зак. (разм.).

1. Знасіць усё сваё адзенне, увесь абутак.

А. за гады вучобы.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Ад нашэння стаць зручным, прывычным.

Боты абнасіліся, не ціснуць.

|| незак. абно́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шаве́ц, шаўца, м.

Майстар па шыццю і рамонту абутку. Шаўцу заказчык боты заказаў І ў тэрмін да яго ў майстэрню завітаў. Корбан. — Куды ты, Андрэй? — запытала ў яго маці. — У камору. Кавалак скуры там быў. Боты трэба шаўцу занесці, няхай падладзіць, а то перады рвуцца. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыкро́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Выкраіць, выразаць вялікую колькасць чаго‑н. Навыкройваць каўняроў. Навыкройваць перадкоў на боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)