хару́гва, ‑ы, ж.

1. Уст. Баявы сцяг войска. А вецер калыша харугвы палкоў ды чэша барады маскоўскіх паслаў. Вялюгін.

2. Царкоўны сцяг. часцей палотнішча на доўгім дрэўку з вобразамі святых, якое носяць у час рэлігійных свят. Цэлы сінкліт папоў, панаехаўшых сюды нагадавое свята з навакольных парафій, уваходзіў у царкву, за імі.. неслі абразы і харугвы. Машара.

[Ад манг. аронга — знак, сцяг.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кліч м. Ruf m -(e)s, -e, Zúruf m -(e)s, -e;

баявы́ кліч Kríegsruf m, Kámpfruf m;

◊

кі́нуць кліч éinen Áufruf erlássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

по́дзвіг м. кніжн. Héldentat f -, -en; Gróβtat f;

баявы́ по́дзвіг Wáffentat f;

працо́ўны по́дзвіг Árbeits(groβ)tat f;

здзе́йсніць по́дзвіг éine Héldentat vollbríngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

му́штра, ‑ы, ж.

Метад ваеннага навучання, заснаваны на механічнай дысцыпліне і бяссэнсавым завучванні прыёмаў ваеннай справы; само такое навучанне. [Міна Кіташ:] — Абараняць цара.. мне доўга не давялося. Тры месяцы муштры ў запасным палку пад Клязьмай, тыдзень дарогі да Мазурскіх балот, два дні ў акопах і пяць хвілін атакі — вось і ўвесь мой баявы шлях. Жычка. // Вельмі строгі метад выхавання; навучанне, абучэнне такім метадам.

[Польск. musztra ад ням. mustern — рабіць агляд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абслу́га, ‑і, ДМ ‑слузе, ж.

1. Сістэма сродкаў бытавога абслугоўвання насельніцтва; сервіс. На вышыні абслуга там: Швейцар, парадак строгі, Стаяць каля салідных дам Бульдогі, мопсы, догі. Зарыцкі.

2. Службовы персанал, які займаецца абслугоўваннем каго‑н. [Бусла] даглядалі ўсе сёстры... Уся абслуга бальніцы наведвала яго кожны дзень. Пестрак.

3. Баявы разлік гарматы і пад. Абслуга гарматкі збянтэжана прыпала да зямлі... Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mission [ˈmɪʃn] n.

1. мі́сія (у розных знач.)

2. абавя́зак; прызва́нне, прызначэ́нне;

Her mission in life was to help old people. Яе прызначэннем у жыцці было памагаць старым людзям.

3. mil. (ва́жнае) даручэ́нне; баявы́ вы́лет;

a space mission касмі́чны палёт;

mission accomplished даручэ́нне вы́канана

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лісто́к I, -тка́ м., уменьш. ли́стик, листо́к;

◊ фі́гавы л. — фи́говый листо́к

лісто́к II, -тка́ м. листо́к;

л. календара́ — листо́к календаря́;

кантро́льны л. — контро́льный листо́к;

○ баявы́ л. — боево́й листо́к;

бальні́чны л. — больни́чный листо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ся́бар м. Freund m -es, -e;

ся́бар дзяці́нства Spíelgefáhrte m -n, -n;

ся́бар юна́цтва Júgendfreund m;

баявы́ ся́бар Kámpfgefährte m -n, -n;

неразлу́чны [шчы́ры] ся́бар Búsenfreund m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раўня́ць, ‑я́ю, ‑я́еш, ‑я́е; незак., што.

1. Тое, што і раўнаваць ​1. Міканор назначыў тых, якія падышлі цяпер, раскідаць горкі, раўняць, утоптваць. Мележ. Вочы .. [Волькі] я раўняў заўсёды з незабудкамі рачнымі, усмешку — з усмешкаю ранішняга сонца. Нікановіч.

2. Размяшчаць у адзін рад па прамой лініі. Мужчыны з чырвонымі бантамі на грудзях наводзяць парадак, раўняюць рады. Жычка. Зноў пад’ём. Між соснаў і арэшын Мы раўняем строй свой баявы. Прыходзька.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Spánnkraft

f -

1) пру́гкасць, эласты́чнасць, гну́ткасць; напру́жанасць (мускулаў)

2) жы́васць, руха́васць; эне́ргія

die ~ der Тrúppen — баявы́ дух во́йска

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)