незаму́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.
Разм. Незамужняя жанчына. Бачыць дзед — не на яго жаданне справа хіліцца, і высватаў сабе дзеўку-саракавуху, незамужку. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
różowy
ружовы;
widzieć co w ~ch barwach — бачыць што ў ружовых колерах
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
тэлэві́зар
(англ. televisor, ад гр. tele = далёка + лац. visor = які бачыць)
апарат для прыёму зрокавых перадач і іх гукавога суправаджэння.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
чу́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад чуць 1 (у 1 знач.).
2. у знач. прым. Які ўжо быў пачуты; вядомы. Кожнаму хацелася сказаць, што ён ведаў, і самому пачуць нешта яшчэ новае, нячутае, а можа і чутае, але расказанае нанава, з новымі падрабязнасцямі і меркаваннямі. Крапіва.
3. у знач. наз. чу́тае, ‑ага, н. Тое, што хто‑н. дзе‑н. чуў, пачуў. Едучы ў тралейбусе, Валя зноў у думках перабрала чутае і ўбачанае ў Шарупічаў. Карпаў. Кручынін заўсёды згушчаў фарбы, перабольшваў і завастраў чутае так, што часам цяжка было зразумець, дзе канчаецца праўда і пачынаецца выдумка. С. Александровіч.
•••
Дай бог чутае бачыць гл. даць.
Каб жа чутае бачыць гл. бачыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няста́ласць, ‑і, ж.
Уласцівасць і стан нясталага. У Ірыніным характары заўважалася нясталасць. Сапрыка. Хацелася патрапіць бліжэй да трыбуны, каб бачыць, чуць усё, і.. [Кіра, Лёдзя, Пракоп] пабеглі, саромеючыся сваёй нясталасці. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распаўне́лы, ‑ая, ‑ае.
Які распаўнеў; поўны, тоўсты. І Анюта ўжо не тая, якая мне запомнілася, якую я прывык бачыць, а пажылая, распаўнелая, з маршчынкамі ля вачэй кабета. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свінту́х, ‑а, м.
Разм. (звычайна з дружалюбна-дакорлівым адценнем). Тое, што і свіння (у 2, 3 знач.). А гэты свінтух Чарлі пад самым носам не бачыць нічога. Гамолка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
obscure2 [əbˈskjʊə] v.
1. закрыва́ць, засланя́ць, загаро́джваць; перашкаджа́ць (бачыць, чуць, разумець што-н.);
The moon was obscured by clouds. Хмары закрывалі месяц.
2. заблы́тваць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
either2 [ˈaɪðə, ˈi:ðə] adv. (толькі ў адм. ск.) такса́ма;
He can’t hear and he can hardly see either. Ён не чуе і не бачыць таксама.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
blindfold2 [ˈblaɪndfəʊld] v.
1. завя́зваць во́чы
2. зацямня́ць, перашкаджа́ць ба́чыць (што-н.) або́ разабра́цца (у чым-н.);
Prejudices blindfold the mind. Забабоны асляпляюць розум.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)