пералуза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Ачысціць ад шалупін усё, многае. Пералузаць усю фасолю.

2. Разгрызаючы шалупінне, з’есці ўсё, многае. Пералузаць усе гарбузікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прака́шляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

1. Абазвацца кашлем, закашляць.

2. што. Кашляючы, ачысціць горла ад чаго‑н.

3. Кашляць некаторы час. Пракашляць усю ноч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапало́ць, ‑палю, ‑полеш, ‑поле; зак., што.

1. Ачысціць ад пустазелля. Прапалоць лён. Прапалоць грады.

2. і без дап. Палоць некаторы час. Прапалоць увесь дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рафінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., што.

Спец.

1. Ачысціць (ачышчаць) ад прымесей. Рафінаваць медзь.

2. Апрацоўкай ператварыць (ператвараць) у рафінад. Рафінаваць цукар.

[Ад фр. raffiner.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злу́шчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., што.

1. Ачысціць, аддзяліць верхні слой чаго‑н. Злушчыць шкарлупіну з яйца.

2. З’есці, разгрызаючы шкарлупіну. Злушчыў поўную жменю гарбузікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ачышчаць — ачысціць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ачышчацца — ачысціцца.

•••

Для ачысткі сумлення — каб супакоіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абскрэ́бці, ‑скрабу, ‑скрабеш, ‑скрабе; ‑скрабём, ‑скрабяце; пр. абскроб, ‑скрэбла і ‑скрабла; зак., што.

Ачысціць што‑н., скрабучы яго паверхню. [Хлопчыкі] ужо абскрэблі сабе па адной [моркве]... Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарабава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што і чаго.

Рабуючы, прысвоіць, набыць; награбіць. [Старшыня рэўкома:] — Раніцою мы прапануем немцам ачысціць воласць і пакінуць Усё, што яны нарабавалі. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пералу́шчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., што.

1. Ачысціць ад шалупіння, лузгі ўсё, многае. Пералушчыць увесь гарох.

2. Разгрызаючы шалупінне, з’есці ўсё, многае. Пералушчыць усе гарбузікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праху́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Хукаючы, ачысціць ад снегу, лёду (звычайна пра шыбу). Салдат Сідараў прахукаў на шыбе праталіну і зірнуў на двор. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)