кардына́льны

(лац. cardinalis = галоўны)

самы важны, асноўны, істотны (напр. к-ыя змены).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

АЎЧА́РНЯ,

кашара, пабудова для ўтрымання авечак, асноўны вытворчы будынак авечкагадоўчых фермаў і комплексаў. Звычайна маюць аддзяленні для розных груп авечак: бараноў-вытворнікаў, матак з ягнятамі, рамонтнага, адкормачнага пагалоўя; памяшканні для ягнення, штучнага кармлення ягнят і інш.

т. 2, с. 124

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пераважа́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад пераважаць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Найбольш пашыраны, распаўсюджаны; асноўны, пануючы. Пераважаючым у беларускай арфаграфіі з’яўляецца фанетычны прынцып пісьма. Юргелевіч. Крытычны рэалізм заваёўваў пазіцыі пераважаючага напрамку ў літаратуры. Казека.

3. Дзеепрысл. незак. ад пераважаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

першаэлеме́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Кніжн. Першы асноўны элемент, састаўная частка чаго‑н. Слова — першаэлемент літаратуры. □ Таму кожны цывілізаваны народ гэтак высока цэніць і аберагае як сваю мову, так і сваю песню, бо ў іх змяшчаюцца першаэлементы культуры нацыі, выяўляецца яе самабытнасць. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

база́ліі

(лац. basalis = асноўны, ад гр. basis = аснова)

палачкападобныя асноўныя элементы ўнутранага шкілета парных плаўніковых храстковых рыб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

канстыту́цыя

(лац. constitutio = будова; устанаўленне)

1) асноўны закон дзяржавы;

2) будова арганізма, склад цела (напр. к. чалавека).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

key​2 [ki:] adj. гало́ўны, асно́ўны; ключавы́; ве́льмі ва́жны;

key industries асно́ўныя/вяду́чыя галіны́ прамысло́васці;

key points/questions гало́ўныя пу́нкты/пыта́нні;

key positions ключавы́я пазі́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

primary​2 [ˈpraɪməri] adj.

1. першапачатко́вы, са́мы ра́нні, пе́ршы;

a primary source першакрыні́ца

2. элемента́рны, пачатко́вы;

a primary school пачатко́вая шко́ла (у Вялікабрытаніі – ад 5 да 11 гадоў)

3. асно́ўны, найважне́йшы;

a matter of primary impor tance спра́ва першапачатко́вай ва́жнасці

4. ling.

1) каранёвы;

a primary word каранёвае сло́ва

2) асно́ўны;

a primary stress гало́ўны на́ціск

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kluczowy

kluczow|y

ключавы; галоўны, асноўны;

~e gałęzie przemysłu — асноўныя галіны прамысловасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канстыту́цыя ж Verfássung f -, -en, Konstitutión f -. -en; Grúndgesetz n -es, -e (асноўны закон);

Дзень Канстыту́цыі Verfássungstag m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)