кесо́н

(фр. caisson)

1) воданепранікальная камера, якую апускаюць на дно мора ці ракі пры падводных работах;

2) стальная каробка ў металургічных печах, у якой цыркулюе вада для ахаладжэння;

3) архіт. паглыбленне ў форме геаметрычнай фігуры на столі або на ўнутранай паверхні аркі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

люне́т

(фр. lunette)

1) ваен. палявое ўмацаванне, якое складаецца з аднаго-двух валоў (бруствераў) і рова ўперадзе;

2) прыстасаванне на металарэзных станках для дадатковага прытрымлівання пры апрацоўцы тонкіх і доўгіх загатовак;

3) архіт. арачны праём у скляпенні ці сцяне, гарызантальна абмежаваны знізу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

планіро́ўка ж.

1. буд. (плошчы, пляца) Éinebnen n -s, Planíeren n -s;

2. архіт. (пабудовы і пад.) Plánung f -;

планіро́ўка гарадо́ў Städteplanung f;

3. (размяшчэнне) Ánlage f -; Dispositión f -;

планіро́ўка працо́ўнага ме́сца Árbeitsplatzgestaltung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Vórlage

f -, -n

1) прае́кт, прапано́ва

éine ~ dúrchbringen* [dúrchsetzen] — дамагчы́ся зацвярджэ́ння прае́кта

2) арыгіна́л, узо́р

3) спарт. пас, перада́ча

4) архіт. вы́ступ

5) прадстаўле́нне (von D – дакументаў)

6) тэх. су́парт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

архітэкто́ніка

(гр. architektonike = будаўнічае майстэрства)

1) архіт. мастацкае выяўленне заканамернасцей будовы (у суразмернасці, прапарцыянальнасці, маштабнасці і інш.), уласцівых канструкцыйнай сістэме будынка;

2) будова мастацкага твора, якая абумоўлівае суадносіны яго галоўных і другарадных элементаў (параўн. кампазіцыя 1);

3) агульная карціна геалагічнай будовы, асаблівасцей залягання горных парод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

styl, ~u

м. стыль;

styl joński архіт. іянічны стыль;

styl dowolny спарт. вольны стыль;

styl literacki — літаратурны стыль;

stary (nowy) styl — стары (новы) стыль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kolumna

ж.

1. архіт. калона;

2. друк. калонка, слупок;

kolumna liczb — слупок лікаў;

kolumna gazety — газетная калонка;

3. вайск. калона;

kolumna samochodowa — аўтамабільная калона (аўтакалона)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ба́зіс

(гр. basis)

1) эканамічны лад грамадства ў пэўны перыяд яго развіцця;

2) розніца паміж цаной наяўнага тавару і тавару з пастаўкай на тэрмін;

3) аснова, база;

4) дакладна вымераная на мясцовасці лінія, па якой вызначаюць даўжыню іншых ліній і робяць вылічэнні;

5) архіт. апорная частка калоны ў збудаванні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кало́на ж.

1. архіт. Säule f -, -n, Kolónne f -, -n;

2. (людзей) Kolónnef -, -n;

пахо́дная кало́на вайск. Márschkolonne f;

кало́на па два вайск. Dóppelreihe -, -n;

кало́на па тры [чаты́ры] вайск. Dréierkolonne f [Víererkolonne];

пастро́іцца [пашыхтава́цца] ў кало́ну вайск. sich zur Kolónne réihen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ствол м.

1. (дрэва) Stamm m -(e)s, Stämme, Báumstamm m;

2. (стралковай зброі) Lauf m -(e)s, Läufe; Rohr n -(e)s, -e (гарматны);

3. архіт. (частка калоны) Schaft m -(e)s, Schäfte;

4. горн. Scháchtsäule f -, -n, Scháchtröhre f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)