анулява́ць

(польск. anulować, ад п.-лац. annullare = знішчаць)

аб’яўляць несапраўдным, касаваць які-н. акт, дакумент (напр. а. дагавор).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

заканада́ўчы gesétzgebend, legislatív;

заканада́ўчая ўла́да Legislatíve [-və] f -; gesétzgebende Gewált;

заканада́ўчая камі́сія Gesétzgebungskommission f -, -en;

заканада́ўчы акт Gesétzgebungsakt m -(e)s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Bódennutzung

f -, -en землекарыста́нне

Úrkunde für éwige ~ — акт на ве́чнае карыста́нне зямлёй

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

асінергі́я

(ад а- + гр. synergia = узаемадзеянне)

страта здольнасці аб’ядноўваць асобныя рухі ў складаны рухальны акт (назіраецца пры захворванні мазжачка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БЕЛАРУ́СКАЯ СТУ́ДЫЯ пры Цэнтральным тэатральным вучылішчы ў Ленінградзе. Існавала ў 1933—37. Мела на мэце падрыхтоўку бел. акцёрскіх кадраў. Вядучыя педагогі — рэжысёры і акцёры Ленінградскага акад. т-ра драмы. Маст. кіраўнік — акцёр і педагог Б.Жукоўскі. Студыю скончылі 19 чалавек, якія папоўнілі калектыў рэарганізаванага Тэатра юнага гледача БССР. У час вучобы падрыхтаваны спектаклі: «Не было ні гроша, ды раптам шастак» А.Астроўскага (у жн. 1936 паказаны ў Мінску і Віцебску), «Глыбокая правінцыя» М.Святлова, «Рэвізор» М.Гогаля (III акт), «На дне» (II акт) і «Варвары» М.Горкага, «Банкір» А.Карнейчука.

т. 2, с. 429

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

fuck​1 [fʌk] n. slang, taboo

1. тра́ханне (палавы акт)

2. : (ужываецца для ўзмацнення выразу здзіўлення, гневу і да т.п.); What the fuck are you doing here? Якога чорта/ліха ты тут робіш?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аўтадафэ́

(парт. auto da fé = літар. акт веры)

публічнае спальванне ерэтыкоў і ерэтычных кніг па прысуду інквізіцыі ў сярэднія вякі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

беатыфіка́цыя

(с.-лац. beatificatio, ад лац. beatus = блажэнны + facere = рабіць)

акт залічэння католіка ў лік блажэнных, які выконвае рымскі папа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інвестыту́ра

(с.-лац. investitura)

1) акт перадачы зямельнага ўладання феадалу ў сярэдневяковай Зах. Еўропе;

2) зацвярджэнне біскупа у духоўным сане.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Hándlung

f -, -en

1) дзе́янне, чын

2) тэатр. дзе́я, акт

3) кра́ма, магазі́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)