Ёўкнуць ’шуснуць, праваліцца пад лёд, у «
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ёўкнуць ’шуснуць, праваліцца пад лёд, у «
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
стук¹, -у,
1. Кароткі адрывісты гук, шум ад удару, ад падзення цвёрдых прадметаў.
2. Удар, які апавяшчае аб прыходзе або просьбе дазволіць зайсці.
3. Шум, які ўтвараецца рытмічнымі скарачэннямі сэрца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
напаце́лы, ‑ая, ‑ае.
Пакрыты вільгаццю, запацелы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адканапа́ціць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць;
1. Скончыць канапачанне; праканапаціць.
2. Расканапаціць заканапачанае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́жавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да вежы.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Расхаля́піць ’шырока расчыніць (дзверы, вароты,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
rozeta
1.
2. круглае вітражнае
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
вітры́на
(
1) спецыяльнае
2) зашклёная шафа, скрынка для паказу розных прадметаў, экспанатаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Blénde
1) глухо́е
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
кардо́ніна, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)