Lóre

f -, -n

1) адкры́ты тава́рны ваго́н; ваго́н-платфо́рма

2) вагане́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unverblümt, únverblümt

1.

a адкры́ты, непрыхава́ны

2.

adv адкры́та, без хі́трыкаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

otwarty

otwart|y

адчынены, адкрыты;

dni ~e — дні адчыненых дзвярэй;

dom ~y — гасцінны дом;

pod ~ym niebem — пад голым (адкрытым) небам;

z ~ą głową — з шырокімі поглядамі; непрадузята;

z ~ymi ramionami — (сустрэць) сардэчна; радасна; ветліва;

list ~y — адкрыты ліст;

miasto ~e — адкрыты горад;

”u” ~e грам. адкрыты «у»;

grać w ~e karty — гуляць адкрытымі картамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

публі́чны

(лац. publicus = грамадскі)

1) адкрыты, даступны для публікі (напр. п-ая лекцыя);

2) прызначаны для грамадскага карыстання (напр. п-ая бібліятэка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

платформа,

памост; грузавы адкрыты вагон; паўстанак; прыстасаванне ў ваенных самалётах; праграма арганізацыі.

т. 12, с. 415

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

effusive

[ɪˈfju:sɪv]

adj.

1) шчы́ры, адкры́ты; які́ бурлі́ва выяўля́е свае́ пачу́цьці

2) Geol. эфузі́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лоб, ілба і (пасля галосных) лба, мн. ілбы́ і (пасля галосных) лбы, ілбо́ў (лбоў), м.

Верхняя надвочная частка твару чалавека або морды жывёлы.

Адкрыты л.

◊

Лоб у лоб (разм.) — насустрач адзін аднаму ісці, сыходзіцца і пад.

У лоб —

1) з фронту, франтальным ударам.

Атакаваць праціўніка ў л.;

2) залішне прамалінейна (разм.).

Спытаць у л.

|| памянш. лабо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м.

|| прым. ло́бны, -ая, -ае.

Лобная косць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

unumwúnden, únumwunden

1.

a адкры́ты, шчы́ры, нязму́шаны

2.

adv про́ста, без хі́трыкаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufrichtig

1.

a адкры́ты, праўдзі́вы, шчы́ры

2.

adv адкры́та

~ geságt [gestánden] — шчы́ра ка́жучы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дэбю́т, ‑у, М ‑бюце, м.

1. Першае выступленне артыста на сцэне. Для дэбюту мне далі ролю прынца ў інсцэніраванай казцы Андэрсена «Прынц і жабрак». Рамановіч. // Першае публічнае выступленне ў якой‑н. галіне дзейнасці. Літаратурны дэбют.

2. Пачатак шахматнай або шашачнай партыі. Адкрыты дэбют.

[Фр. début.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)