Verbum

по́ўзаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Тое, што і паўзці (у 1 і 2 знач.), але абазначае дзеянне, якое адбываецца не ў адзін час, не за адзін прыём ці не ў адным напрамку.

П. па траве.

П. перад кім-н. (перан.: прыніжацца).

|| наз. по́ўзанне, -я, н.

неаднаразо́вы, -ая, -ае.

Які робіцца або адбываецца не адзін раз.

Неаднаразовае запрашэнне.

Н. чэмпіён.

|| наз. неаднаразо́васць, -і, ж.

мона... (а таксама мана...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. адзін, адзіны, адзінкавы, напр.: монатэізм, монакультура, монамалекулярны.

квадры́га, -і, ДМ -ры́зе, мн. -і, -ры́г, ж.

Двухколавая антычная калясніца, запрэжаная чацвёркай коней у адзін рад.

ксерагра́фія, -і, ж. (спец.).

Адзін са спосабаў электраграфавання — атрыманне копій розных адлюстраванняў (дакументаў, тэкстаў).

|| прым. ксераграфі́чны, -ая, -ае.

расцалава́цца, -лу́юся, -лу́ешся, -лу́ецца; -лу́йся; зак.

Моцна, некалькі разоў пацалавацца адзін з адным.

|| незак. расцало́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

рублёўка, -і, ДМ -лёўцы, мн. -і, -лёвак, ж. (разм.).

Манета або казначэйскі білет вартасцю ў адзін рубель.

сцёбацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

Сцёбаць сябе або адзін аднаго чым-н. гнуткім.

С. венікам у лазні.

тапту́ха, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х, ж.

1. гл. таптун.

2. Адзін з відаў рыбалоўнай сеткі.

узае́мны, -ая, -ае.

Які праяўляецца ў адносінах адзін да аднаго.

Узаемнае давер’е.

У. ўплыў.

|| наз. узае́мнасць, -і, ж.