лётчыцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лётчыка, прызначаны для яго. Лётчыцкая кабіна. Лётчыцкі шлем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міло́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

Тытул арыстакрата, лорда ў Англіі; ветліва-пачцівы зварот да яго.

[Англ. milord, ад my lord — мой лорд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўралгі́я, ‑і, ж.

Хвароба, якая развіваецца ў выніку запалення якога‑н. нерва і яго абалонкі.

[Ад грэч. neuron — валакно, нерв і algos — боль.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праро́стак, ‑тка, м.

Сцябло расліны ў пачатковай стадыі прарастання яго з семя; расток. Праросткі ячменю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псеўдамарфо́за, ‑ы, ж.

Спец. Мінеральнае ўтварэнне, форма якога не адпавядае яго ўнутранай будове і саставу.

[Ад псеўда і грэч. morphē — форма.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёвяшча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да радыёвяшчання, прызначаны для яго. Радыёвяшчальная праграма. Радыёвяшчальная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сен-сімані́зм, ‑у, м.

Вучэнне французскага сацыяліста-утапіста 19 ст. Сен-Сімона і яго паслядоўнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скна́рыстасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць скнарыстага. [Аміля] гаварыла пра неахайнасць Сёмкі Фартушніка, пра яго скнарыстасць. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сыпня́к, ‑у, м.

Разм. Сыпны тыф. — Сыпняк у яго [Кастуся], — сказаў .. [фельчар]. — Ён даўно ўжо хворы? Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэксталі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэксталіту, зроблены з яго. Тэксталітавая вытворчасць. Тэксталітавы падшыпнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)