сумяшчальнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сумяшчальнага; здольнасць сумяшчацца. Сумяшчальнасць паняццяў. Псіхалагічная сумяшчальнасць.

•••

Сумяшчальнасць крывіуласцівасць чалавечага арганізма прымаць і засвойваць пры пераліванні кроў пэўнай біялагічнай групы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяспланавасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бяспланавага; адсутнасць планавасці, плана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аголенасць, ‑і, ж.

Уласцівасць аголенага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрыёрнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць апрыёрнага: незалежнасць ад вопыту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

артадаксальнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць артадаксальнага. Артадаксальнасць поглядаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арыгінальнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць арыгінальнага. Прэтэнзія на арыгінальнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заганнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць заганнага. Заганнасць метадаў работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заманлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць заманлівага; прывабнасць. Заманлівасць прапановы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

добрапрыстойнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць добрапрыстойнага; прыстойнасць. Прытрымлівацца добрапрыстойнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыпламатычнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дыпламатычнага. Дыпламатычнасць у паводзінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)