дзя́куй
1. (выражение благодарности) благодарю́, спаси́бо;
дз. (табе́, вам) — благодарю́ (тебя́, вас), спаси́бо (тебе́, вам);
2. в знач. сказ. спаси́бо;
дз. тава́рышам, што дапамаглі́ — спаси́бо това́рищам, что помогли́;
3. в знач. сущ. спаси́бо;
вялі́кі (вялі́кае) дз. — большо́е спаси́бо;
◊ дз. (дзя́каваць) бо́гу — сла́ва бо́гу;
дз. за ла́ску — благодарю́ поко́рно;
за дз. — за спаси́бо;
дз. не ска́жуць — спаси́бо не ска́жут
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
rush2 [rʌʃ] n.
1. імклі́вы рух;
a rush of cold air струме́нь хало́днага паве́тра;
a rush of blood to the head прылі́ў крыві́ да галавы́;
a rush of anger пры́ступ гне́ву
2. спе́шка; паспе́х;
be in a rush спяша́цца;
the Christmas rush перадкаля́дная мітусня́
3. (for/on) вялі́кі по́пыт (на што-н.);
There was a rush for the newspapers. Газеты купляліся нарасхват.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Multae manus onus levant/levius reddunt
Шмат рук аблягчаюць/робяць больш лёгкім цяжар.
Много рук облегчают/делают более лёгкой тяжесть.
бел. Грамада ‒ вялікі чалавек. Моцны статак чарадою, а людзі грамадою. Калі робіш укупе, не баліць у пупе.
рус. Семьёй и горох молотят. Верёвка крепка с повивкой, а человек с помощью. В одиночку не одолеешь и кочку, артелью и через гору впору. Где руки и охота, там спорная работа. Берись дружно, не будет грузно/тяжело. У одного с трудом, у двух смехом. Где двое работают, там и песня слышна.
фр. П faut se tenir la main (Следует держаться вместе/помогать друг другу). On ne peut se battre seul (Нельзя сражаться в одиночку).
англ. Many hands make light work (Много рук облегчают работу).
нем. Viele Hände machen schnell ein Ende (Много рук ‒ быстрый конец). Viele Hände haben bald Feierabend (Много рук ‒ быстрый конец рабочего дня).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Parva delicta aperiunt viam ad majora
Малыя злачынствы адкрываюць дарогу вялікім.
Малые преступления открывают дорогу большим.
бел. Не вялікі грэх украсці арэх, ды за арэхам конь ідзе. Злодзею адзін замок трудна зламаць, а другія ‒ нішто. Хто раз украў, той яшчэ ўкрадзе. Пачнеш на лычку, а скончыш на раменьчыку.
рус. От малого проступка дойдёт до великого. Украдёшь иголку, а потом и коровку. Кто украл яйцо, украдёт и курицу. По нитке и до клубка доходит. Маленькая ложь за собой большую ведёт.
фр. Qui vole un œuf vole un bœuf (Кто украдёт яйцо, тот украдёт и быка).
англ. He that will steal an egg will steal an ox (Кто украдёт яйцо, тот украдёт и быка).
нем. Wer ein Kalb stiehlt, stiehlt eine Kuh (Кто украдёт телёнка, украдёт и корову). Wer einmal stiehlt, bleibt immer ein Dieb (Кто однажды украл, останется вором навсегда).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
canon
I [ˈkænən]
n.
1) царко́ўны зако́н, кано́н -у m.
2) пра́віла n., станда́рт -у m.
the canons of good taste — пра́вілы до́брага гу́сту
3) афіцыйны сьпі́с кні́гаў Бі́бліі
4) сьпі́с сьвяты́х
5) Print кано́н (вялі́кі шрыфт — 48 пу́нктаў)
II [ˈkænən]
n.
кано́нік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пу́шча
1. Вялікі, густы, непраходны, векавы лес (БРС); пераважна ліпавы (Тал. Мядзв.); густы зараснік у лесе (Жытк.).
2. Непраходныя балоты (Палессе Талст.).
3. Бязлюдныя, глухія, лясныя месцы (Нас. АУ, Слаўг.).
□ Белавежская пушча Брэсц., ур. Пушча (поле) каля в. Кліны Бял.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Барліна ’барка, вялікая лодка, баржа, вялікі рачны човен’ (БРС, Янк. I, Маслен., КЭС, лаг.), бэрліна (Бесар., 153). Рус. берли́нка ’від рачнога судна на Дняпры і Сожы’, укр. берли́на, берлі́на ’від чаўна, баржы на Днястры’. Паводле Брукнера, 21; Клюге, Seemannsspr., 88; Корбута, PF, 4, 482, ад назвы месца Berlin (як і назва карэты рус. берли́н). З іншага боку, Гараеў, а за ім і Безлай, Novejše, 10–11, вылучаюць іншую версію (Гараеў: сувязь з польск. berło, укр. берло ’палка, жэзл’; Безлай прыводзіць слав. адпаведнасці: славен. brlȁ ’агароджа, частакол у рацэ’ і да т. п.). Гл. яшчэ Фасмер, 1, 158.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Баўку́н ’ярмо для запрагання аднаго вала’ (КЭС, лаг.), частка ярма’ (Сцяц.). Укр. бовку́н ’ярмо для аднаго вала; вол, якога запрэглі ў адзіночку; вялікі сноп чароту’, рус. дыял. болку́н ’вупраж валоў’. Шаравольскі (Рум., 55) выводзіў укр. слова (без бел. і рус. матэрыялу) з рум. boŭ ’бык, вол’ + суф. ‑ун; так і Рудніцкі, 157. Фасмер, 1, 188 (без бел. і ўкр. матэрыялу), выводзіў з об‑ і валоку. Гэту этымалогію можна прыняць. Дзеяслоўны вакалізм быў у ступені рэдукцыі (*vъlk‑ < *vьlk‑). Такая этымалогія робіць зразумелым, чаму, напр., ва ўкр. гаворках бовку́н азначае і сноп чароту’ (*’тое, што цягнуць, нясуць, ахапка’). Гл. Краўчук, ВЯ, 1968, № 4, 127.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вурва́лак ’кусок палена, цурбалак’ (дзярж., З нар. сл.; Нар. сл.). Ад вы́рваць ’адарваць, аддзяліць’ з пераходам ы > у, гл. вы́рвалак ’вялікі кавалак’ (Бяльк.), або урва́ць ’захапіць, адарваць’; параўн. урвала́ ’жарт, каламбур’ (сакольск., Арх. Федар.), што адпавядае польск. kawał ’тс’ (і ’кусок, кавалак’). Параўн., аднак, бурва́лак ’палена і інш.’ (гл.), для якога ўказваюць літоўскую крыніцу (Арашонкава і інш., БЛ, 3, 36), і паралельныя формы гродз. ушва́лак і бушва́лак ’кусок палена’ (Цых., ад *шваліць?), брагін. ушва́рак ’тс’ (Шатал., ад шва́рнуць ’шпурнуць’?) і інш., адносна спарадычнай замены в на б у ізаляваных словах параўн. Машынскі, Kultura, 2, 2, 856, 884.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Касты́ль ’палка з загнутай ручкай’ (Бяльк.), кастылец, касты́ль ’тс’, ’крук’ (Сл. паўн.-зах., 2). Рус. косты́ль ’кастыль’, ’вялікі драўляны цвік’, ’цвік з загнутым верхнім канцом замест шляпкі’, дыял. ко́стыль ’палачка для пляцення лапцей’, укр. дыял. кости́ль ’частка вялікай падоўжанай пілы’, косту́ль ’палка, посах’. У іншых слав. мовах вядома толькі славен. kostílja ’дрэва Celtis australis’, ’пугаўё (з гэтага дрэва)’. Гл. агляд Трубачова, Эт. сл., 11, 167. Лічыцца вытворным ад прасл. *kostь ’косць і да т. п.’ (аб іншых значэннях гл. у Трубачова, Эт. сл.) суфіксам *‑ylь. Гл. яшчэ Бернекер, 1, 582; Праабражэнскі, 1, 368; Фасмер, 2, 349; Трубачоў, там жа.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)