семафо́ршчык, ‑а,
1. Чыгуначны рабочы, які кіруе семафорам.
2. Той, хто перадае, а
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
семафо́ршчык, ‑а,
1. Чыгуначны рабочы, які кіруе семафорам.
2. Той, хто перадае, а
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
су́песак, ‑ску,
Асадкавая пясчана-гліністая горная парода, а
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тасьма́, ‑ы,
Вузкая тканая ці плеценая палоска (лента), якая выкарыстоўваецца для аздаблення сукенак, бялізны, а
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упрыго́жанне, ‑я,
Тое, што і упрыгажэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фасфарасцэ́нцыя, ‑і,
[Ад грэч. phōs — святло, phoros — які нясе і лац. escentia — суфікс, які абазначае слабае дзеянне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
філатэлі́я, ‑і,
Калекцыяніраванне і вывучэнне паштовых і гербавых марак, канвертаў з маркамі і штэмпелямі, а
[Фр. philatélie ад грэч. philos — сябар і ateléia — вызваленне ад аплаты.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фотавы́стаўка, ‑і,
Збор фатаграфій, выстаўленых для агляду, а
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фрэ́кен,
Слова, якое ўжываецца пры звароце да незамужняй жанчыны, а
[Швед. fröken.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фурма́ншчык, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фы́рканне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)