крыёметр

(ад гр. kryos = холад, мароз, лёд + -метр)

прыбор для вымярэння тэмпературы зацвярдзення чыстага растваральніку і растварэння ў ім даследуемага рэчыва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лупулі́н

(ад лац. lupulus = хмель)

залозкі суплоддзяў хмелю, а таксама горкае клейкае рэчыва, якое выдзяляецца гэтымі залозкамі; выкарыстоўваецца ў піваварнай прамысловасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

маля́рны

(ад лац. moles = маса)

які мае адносіны да канцэнтрацыі раствору, што характарызуецца колькасцю молей растворанага рэчыва ў 1 л раствору.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

поліяміэлі́т

(ад гр. polios = шэры + myelos = касцявы мозг)

эпідэмічны дзіцячы параліч, вострая вірусная хвароба, абумоўленая пашкоджаннем пераважна шэрага рэчыва спіннога мозгу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

по́ры

(гр. poros = адтуліна)

1) вельмі дробныя адтуліны потавых залоз на паверхні скуры чалавека і жывёл;

2) прамежкі паміж часцінкамі рэчыва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пратапла́зма

(ад прата- + гр. plasma = нешта ўтворанае лепкай)

рэчыва, якое з’яўляецца асновай клеткі жывёльнага і расліннага арганізма; уключае карыяплазму і цытаплазму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

саліцыла́ты

(ад лац. salix, -icis = вярба + гр. yle = рэчыва)

лекавыя прэпараты саліцылавай кіслаты, якія выкарыстоўваюцца як процірэўматычныя, болесуцішальныя і гарачкапаніжальныя сродкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сератані́н

(ад лац. serum = сываратка + гр. tonos = напружанне)

біялагічна актыўнае рэчыва, якое рэгулюе абмен рэчываў, дзейнасць нервовай і сардэчна-сасудзістай сістэм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спермацэ́т

(ад сперма + гр. ketos = кіт)

воскападобнае рэчыва, якое змяшчаецца ў асобных поласцях галавы кашалота і ўжываецца ў парфумерыі і медыцыне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трынітраталуо́л

(ад гр. tri = трох + nitron = салетра + талуол)

выбуховае рэчыва, якое выкарыстоўваецца для артылерыйскіх снарадаў, мін, авіябомб і на падрыўных работах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)