чыхуа́хуа

(ісп. chihuahua, ад Chihuahua = назва мексіканскага штата)

парода маленькіх дэкаратыўных сабак, выведзеная ў Мексіцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

этнані́міка

(ад этнас + гр. onyma = імя, назва)

раздзел анамастыкі, які вывучае паходжанне і функцыяніраванне этнонімаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

этнані́мія

(ад этнас + гр. onyma = імя, назва)

сукупнасць назваў народаў, народнасцей і іншых этнічных супольнасцей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Абшва́біць ’абакрасці, абыграць’ (Нас.), відаць < польск. oszwabić ’ашукаць’ да szwab ’шваб, пагардлівая назва немца’. Параўн., аднак, бел. шваб, швабіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Валаво́ка ’птушка атрада вераб’іных, Troglodytes troglodytes’ (БРС). Народныя назвы валовае вока, блыха, блышка. Назва метафарычная. Параўн. укр. волоочок, волове очко.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Во́цатнік бат. ’дрэва або хмызняк, Rhus typhina’ (БРС). Кіслыя плады воцатніку часам ужывалі для падкіслення вінаграднага воцату, адкуль і назва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Во́ўчанкі (во́ўчэнкі) ’агульная назва неядомых грыбоў’ (Шатал.). Ад воўчаны, якое ў сваю чаргу ад воўк. Аб матывах намінацыі гл. вужоўкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кубаркі́ ’зараснікі бабоўніку або капытніку’ (Яшк.). Назва расліны бабоўнік адпавядае форме яе плода (каробачка) (БелСЭ, 2, 38). Гл. кубар 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Купю́ра ’назва папяровых грошай і аблігацый’ (ТСБМ). Запазычана з франц. coupure ’тс’ праз рус. купюра ’тс’ (Шанскі, 2, 8, 450).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Малька́ч ’мянтуз’ (навагр., Сл. ПЗБ). Няясна. Магчыма, табуістычная назва ад малёк 1. Аб суфіксе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 149–150.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)