дыскантава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) дысконт (у 1 знач.). Дыскантаваць вэксалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аграні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Механічным спосабам зрабіць на чым‑н. (камені, шкле) грані, канты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпалірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Паліруючы, зрабіць што‑н. гладкім, бліскучым. Адпаліраваць шкло, стол, шафу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

У спорце — зрабіць пас, перадаць мяч партнёру. Адпасаваць мяч варатару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азло́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; заг. азлабі; зак., каго-што.

Зрабіць злосным, зласліва настроіць да ўсяго навакольнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сква́сіць, сквашу, сквасіш, сквасіць; зак., што.

Даць скіснуць чаму‑н.; зрабіць што‑н. квашаным. Сквасіць малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тампанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., што.

Спец. Увесці (уводзіць) тампон (тампопы); зрабіць (рабіць) тампанаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хуткастрэ́льнасць, ‑і, ж.

Колькасць выстралаў, якую можна зрабіць з якога‑н. віду зброі ў адзінку часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пат​1

(фр. pat, ад лац. pactum = умова, дагавор)

становішча ў шахматнай гульні, калі адзін з партнёраў не можа зрабіць чарговага ходу, не падставіўшы пад удар свайго караля (партыя лічыцца нічыйнай).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эфе́кт

(лац. effectus)

1) вынік якога-н. дзеяння (напр. э. лячэння);

2) моцнае ўражанне ад каго-н., чаго-н. (зрабіць э.);

3) сродак стварэння моцнага ўражання (напр. шумавы э., светлавы э.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)