Verbum

фальцэ́т, ‑у, М ‑цэце, м.

Вельмі высокі гук пеўчага голасу, які патрабуе асобага прыёму выканання, а таксама такая манера спеву. Заспяваць фальцэтам. // Вельмі высокі, пісклявы голас. Гаварыў Лявон Малашонак роўным голасам, які часамі збіваўся на фальцэт, што трошкі не вязалася з саліднай фігурай старшыні. Ермаловіч.

[Іт. falsetto.]

звышправадні́к, ‑а, м.

Метал або сплаў, які мае ўласцівасць пры вельмі нізкай тэмпературы поўнасцю траціць электрычнае супраціўленне.

грува́сткі, ‑ая, ‑ае.

Вельмі вялікі, грузны, масіўны. Першыя радыёпрыёмнікі былі з ладны чамадан, вялікія і грувасткія. Шыловіч.

даго́длівы, ‑ая, ‑ае.

Услужлівы, угодлівы. Ласкавая, дагодлівая і яшчэ рухавая кабета,.. [цётка Макрына] вельмі ўпадала за сваімі «нявестачкамі». Ракітны.

блі́зенечка, прысл.

Разм. Вельмі, зусім блізка. [Анішчык:] — Мой хутар тут зусім блізенечка, хутар Палявой — мо чулі нават. Мурашка.

бліц...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: «вельмі хуткі», «маланкавы», напрыклад: бліцтурнір, бліцпаход.

ба́бнік, ‑а, м.

Разм. зневаж. Той, хто вельмі захапляецца жанчынамі. [Лена:] — Твой Віктар проста п’яніца і бабнік! Ваданосаў.

белатва́ры, ‑ая, ‑ае.

З вельмі белым тварам. Паненка была высокая, белатварая, чорнавалосая, у доўгім белым плацці. Асіпенка.

ка́рлік, ‑а, м.

Чалавек ненармальна малога росту. // Пра рэч, прадмет вельмі малога памеру. Дрэва-карлік. Дзяржава-карлік.