мантыя,

вонкавая складка скуры ў жывёл або частка конуса нарастання ў раслін.

т. 10, с. 89

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

секцыя,

аддзел установы; група ўдзельнікаў мерапрыемства; частка канструкцыі ў тэхніцы; архітэктурны тэрмін.

т. 14, с. 304

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

струг,

землярыйная машына ці яе частка; пласкадоннае судна; інструмент для апрацоўкі драўніны.

т. 15, с. 208

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

канцо́ўка ж

1. (графічнае ўпрыгожанне) Schlússvignette [-vın´jɛtə] f -, n;

2. (заключная частка твора) Schlússteil m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэндра́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

Батанічны сад (або яго частка), у якім вырошчваюцца калекцыі розных відаў дрэў і кустоў для навукова-даследчых і культурна-асветных мэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заа... (гл. зоа...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «зоа...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: заалогія, заапарк, заатэхнік, зааферма, зааэкспарт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэ́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. гл. карэта.

2. Рухомая частка некаторых машын, механізмаў, апаратаў (спец.).

К. вязальнай машыны.

|| прым. карэ́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

качкано́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Яйцаносная млекакормячая жывёліна, у якой пярэдняя частка галавы выцягнута і заканчваецца шырокай дзюбай, падобнай на качыную (водзіцца ў Аўстраліі і Тасманіі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

земля... (гл. земле...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «земле...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: землябітны, землязнавец, землязнаўства, землякоп, земляроб, землясос.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́вань, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Прыбярэжная частка воднай прасторы, укрытая ад ветру, хваляў і цячэнняў месца стаянкі суднаў.

Ціхая г.

|| прым. га́ванскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)