паабмяка́ць, ‑ае; зак.

Абмякнуць — пра ўсё, многае. Накрухмаленыя настольнікі паабмякалі ад вільгаці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабсява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абсеяць, засеяць усё, многае. Паабсяваць палі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабто́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абтачыць усё, многае. Паабточваць усе дэталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабшалёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абшаляваць усё, многае. Паабшалёўваць сцены дошкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабшмо́ргваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Абшмаргнуць усё, многае. Паабшморгваць лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадвіса́ць, ‑ае; зак.

Разм. Адвіснуць — пра ўсё, многае. Кішэні паадвісалі. Скура паадвісала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадгадо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Адгадаваць усё, многае. Паадгадоўваць косы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадле́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Адлежаць усё, многае. Паадлежваць бакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адламаць усё, многае. Паадломваць ножкі стала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадмо́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Адматаць усё, многае. Паадмотваць бінты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)