квартэро́н

(ісп. cuarterón, ад лац. quartus = чацвёрты)

назва асобы ў Амерыцы, адзін з продкаў якой у трэцім пакаленні быў неграм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крыпто́н

(ад гр. kryptos = схаваны)

хімічны элемент, адзін з інертных газаў выкарыстоўваецца для запаўнення электрычных лямпаў, рэкламных трубак і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ксерако́м

(н.-лац. xerocomus)

шапкавы базідыяльны грыб сям. балетавых, які расце ў хвойных і лісцевых лясах; адзін з відаў — махавік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прафунда́ль

(ад лац. profundus = глыбокі)

глыбакаводная частка дна вадаёма, якая не падвяргаецца ўздзеянню хваляў; адзін з марфалагічных элементаў азёрнай чашы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

псіхаламаркі́зм

(ад псіха- + ламаркізм)

адзін з кірункаў неаламаркізму, прадстаўнікі якога лічаць крыніцай эвалюцыі жывой прыроды дзеянні псіхічных фактараў; разнавіднасць аўтагенезу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэгіяналіза́цыя

(ад рэгіён)

умацаванне эканамічных, палітычных і іншых сувязей паміж дзяржавамі, якія ўваходзяць у адзін рэгіён; узнікненне рэгіянальных аб’яднанняў дзяржаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

уа́н-стэп

(англ. one-step = адзін крок)

хуткі маршападобны танец амерыканскага паходжання, які ўзнік на аснове спрошчаных танцавальных рухаў тустэпа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хіная́на

(санскр. hynajana = малая калясніца)

адзін з двух кірункаў у будызме, паслядоўнікі якога лічаць магчымым дасягненне нірваны толькі праз манаства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шталма́йстар

(ням. Stallmeister)

1) адзін з прыдворных чыноў у царскай Расіі;

2) устарэлая назва рэжысёра манежа, які вядзе цыркавую праграму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эпізо́д

(гр. epeisodion = устаўка, дадатак)

1) выпадак, здарэнне, адзін з момантаў у ходзе падзей;

2) адносна закончаная частка мастацкага твора.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)