Verbum

міжрэ́чча, -а, мн. -ы, -аў, н.

Мясцовасць, прастора паміж дзвюма або некалькімі рэкамі.

|| прым. міжрэ́чны, -ая, -ае.

му́ка, -і, ДМ му́цы, мн. -і, мук, ж.

Фізічная або маральная пакута.

Душэўныя мукі.

Мукі адзіноты.

назе́мны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца, дзейнічае або праводзіцца на паверхні зямлі, на сушы.

Наземныя збудаванні.

Наземныя войскі.

імпарцёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Асоба, арганізацыя або краіна, якая імпартуе што-н.

І. нафты.

кайнэ́, нескл., н. (спец.).

Агульнанародная мова, што ўзнікла на аснове якога-н. пашыранага дыялекту або некалькіх дыялектаў.

капітэ́ль, -і, мн. -і, -ей, ж. (спец.).

Верхняя частка калоны, слупа або пілястры.

|| прым. капітэ́льны, -ая, -ае.

квахту́ха і квакту́ха, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х, ж.

Курыца, якая выседжвае або выводзіць куранят.

кровазваро́т, -у, М -ро́це, м.

Бесперапынны рух крыві па сасудах крывяноснай сістэмы ў целе чалавека або жывёліны.

альпінія́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -нія́д і -нія́даў, ж.

Вучэбна-спартыўныя або юбілейныя зборы альпіністаў.

аметы́ст, -у, М -сце, м.

Каштоўны камень фіялетавага або з блакітным адценнем колеру.

|| прым. аметы́ставы, -ая, -ае.