паначэ́сваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Начасаць ​1 многа чаго‑н. Паначэсваць ільну.

паначэ́сваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Начасаць ​2 многа чаго‑н. Паначэсваць бярвення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усце́шыцца (ад чаго-н. an D) sich erfréuen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нае́сціся sich satt éssen* (чаго-н. an D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыро́блены ángemacht, ángebracht (да чаго-н. an A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падключы́цца sich ánschlíeßen* (да чаго-н. an A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абпаўза́ць, абпаўзці́ (вакол чаго-н.) herúmkriechen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абстрагава́цца abstrahíeren vi (ад чаго-н. von D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адкара́скацца разм. (пазбавіцца чаго-н.) lóswerden* vt (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зычлі́вы gútherzig, gut (да чаго-н. zu D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Віно́ўнік ’вінаваты ў чым-небудзь; той, хто з’яўляецца прычынай чаго-небудзь’, рус. виновник ’крыніца прычыны чаго-небудзь’, тамб. ’ландыш, Convallaria majalis’, горк. ’мудранка, Paris quadrifolia L.’, ст.-рус. виновникъ ’вінаваты; даўжнік’ серб.-харв. ви́новник ’тс’, макед., балг. виновник ’вінаваты’. Лексема ўтворана ад асновы прыметніка vin‑ov‑ьnъ (віноўны) і суф. ‑нік. Сюды ж віноўніца (< vinov‑ьn‑ic‑a).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)