караба́ты, ‑ая, ‑ае.
Няроўны, скрыўлены, пагнуты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
караба́ты, ‑ая, ‑ае.
Няроўны, скрыўлены, пагнуты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лілаве́ць, ‑ее;
1. Вылучацца сваім ліловым колерам, віднецца (аб чым‑н. ліловым).
2. Станавіцца ліловым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Пабудаваць, узвесці шляхам кладкі (каменю, цэглы і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зубкава́ты, ‑ая, ‑ае.
Які мае няроўныя, ломаныя абрысы; зубчасты (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ідэнты́чны, ‑ая, ‑ае.
[Ад лац. identicus.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ірдзя́ны і рдзя́ны, ‑ая, ‑ае.
Чырвоны, пунсовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
како́шнік, ‑а,
1. Старадаўні рускі жаночы галаўны ўбор у выглядзе ўпрыгожанага шчытка
2. У архітэктуры — упрыгожанне на фасадах будынкаў, якое нагадвае па форме такі галаўны ўбор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рагу́ліна, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разузна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тое, што і разведаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чалавеканенаві́сніцтва, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)