дагука́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., каго. (разм.).

Клічучы каго-н., прымусіць адгукнуцца або прыйсці.

У лесе цяжка д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дратава́ны, -ая, -ае (разм.).

Звіты з трох палосак сырамятнай скуры або тонкіх тугіх вяровачак (пра пугу).

Дратаваная пуга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дубро́ва, -ы, мн. -ы, -ро́ў, ж.

Невялікі лісцевы або дубовы лес.

Прыгожыя беларускія дубровы.

|| прым. дубро́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ды́спут, -у, М -пуце, мн. -ы, -аў, м.

Публічныя спрэчкі на навуковую або важную грамадскую тэму.

Літаратурны д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

відазмяні́цца, -змяню́ся, -зме́нішся, -зме́ніцца; зак.

Набыць або страціць якія-н. прыватныя асаблівасці, прыметы.

|| незак. відазмяня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

віяду́к, -а, мн. -і, -аў, м.

Мост над ярам, цяснінай або цераз дарогу, чыгунку.

|| прым. віяду́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вульгары́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Грубае, вульгарнае (у 1 знач.) слова або выраз, ужыты ў літаратурнай мове.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вуса́ты, -ая, -ае.

З вусамі; з доўгімі або густымі вусамі.

В. мужчына.

В. матыль.

|| наз. вуса́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

галасава́нне, -я, н.

Падача галасоў (у 4 знач.) у час выбараў або пры калектыўным вырашэнні пытанняў.

Тайнае г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ахвя́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Месца для ахвяры (у 1 знач.) або для спраўлення некаторых іншых абрадаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)