on the strength of

зго́дна з чым або́ адпаве́дна чаму́; з падтры́мкай або́ дапамо́гай каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

plod

[plɑ:d]

v., -dd -

1) цягну́цца, валачы́ся, пле́сьціся

2) (at) насто́йліва працава́ць, гарбе́ць, карпе́ць над чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

take in hand

а) узя́ць у свае́ ру́кі

б) заня́цца чым; заапекава́цца

в) стара́цца, намага́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

наля́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. што. Зрабіць што‑н. наспех, няўмела, абы-як. Наляпаць карціну.

2. чаго, чым і без дап. Напэцкаць на чым‑н. Наляпаць чарніла на абрус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недатрыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Пратрымаць менш, чым належыць. Недатрымаць тэрмометр.

2. Не давесці да поўнай гатоўнасці, пратрымаўшы ў якіх‑н. умовах менш, чым належыць. Недатрымаць плёнку ў праявіцелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няўме́ру, прысл.

Разм. Больш, чым трэба, чым патрабуе мера. Росцік Шыпулька, няўмеру худзенькі і вельмі ўжо жвавенькі першакласнік, падказаў тэхнічцы, што гэтыя малыя яшчэ не вучні. Кулакоўскі. [Сабака], відаць, няўмеру асмялеў. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмо́віць сов., в разн. знач. отказа́ть;

а. у про́сьбе — отказа́ть в про́сьбе;

а. сабе́ ў чым-не́будзь — отказа́ть себе́ в чём-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

падкалаці́ць (што чым) сов. запра́вить, сдо́брить; (подмешать) подболта́ть (во что чего);

п. капу́сту муко́й — запра́вить (сдо́брить) щи муко́й; подболта́ть в щи муки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

наме́рвацца I несов.

1. намерева́ться, реша́ть, вознаме́риваться;

2. (чым) наце́ливаться; заноси́ть (что); см. наме́рыцца 2

наме́рвацца II несов., страд. наме́риваться; см. наме́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

удзе́льны I (у чым) прича́стный (к чему)

удзе́льны II ист. уде́льный;

у. князь — уде́льный князь

удзе́льны III уде́льный;

○ ~ная вага́ — уде́льный вес

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)