Разм. Разыход людзей з якога‑н. сходу, бяседы і пад. Перад расходзінамі Ігнася паклікалі да сябе Люба з Ларысай.Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рукадзе́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Займацца рукадзеллем. І да вайны ўсю сябе [Вера Антонаўка] аддавала клопатам аб побыце: вышывала падушачкі для канапы і крэслаў, рукадзельнічала.Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самаадкрыццё, ‑я, н.
Адкрыццё чаго‑н. для сябе самога. Сама па сабе метафара не новая, але якая натуральнасць інтанацыі, якая шчырасць лірычнага самаадкрыцця!Макаль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
та́ктык, ‑а, м.
1. Спецыяліст па тактыцы (у 1, 2 знач.); знаўца тактыкі.
2.Разм. Чалавек, які ўмее весці справу з карысцю для сябе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ціхма́насць, ‑і, ж.
Разм. Уласцівасць ціхманага. Яшчэ Дануся паводзіла сябе так, як часамі дзеці пры чужым нябожчыку — з забаўнай вонкавай пакорай і ціхманасцю.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
himself
[hɪmˈself]
pron.
1) (emph.) сам
He himself did it — Ён сам гэ́та зрабі́ў
2) (refl.)сябе́, -ся, сабе́
He hurt himself — Ён вы́цяўся
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Прыва́біць ’імітуючы голас (звычайна птушак), паклікаць; прыцягнуць увагу, погляд і пад.’ (Шпіл., Нас., ТСБМ, ТС), пріва́біць (Бяльк.), прыба́віць ’прывабіць’ з метатэзай (ТС). Сюды ж вытворныя: прыва́ба ’тое, што прываблівае, прыцягвае да сябе, прынада; прывабнасць’ (Нас., Байк. і Некр., Др.-Падб., Бяльк., ТСБМ), ’пчаліная прынада’ (ваўк., лаг., Сл. ПЗБ; міёр., Жыв. НС), прыва́бнік, прыва́бачнік ’невялікі вулей, які ставяць на дрэве ў лесе для прываблівання пчол’ (ваўк., лід., нясвіж., Сл. ПЗБ; ЛА, 1). Узыходзіць да праславянскага прэфіксальнага ўтварэння *privabiti, якое ад *vabiti, гл. ва́біць. Укр.прива́бити ’прывабіць, прыцягнуць’, рус.дыял.прива́бить ’прынадзіць’, ст.-рус.прива́бити ’запрасіць, паклікаць; угаварыць, прыцягнуць да сябе’, польск.przywabić, чэш.přivabiti, серб.-харв.прива̀бити.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
nieszczególnie
не вельмі добра; няважна;
czuć się nieszczególnie — адчуваць сябе няважна
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ogłada
ж. добрыя манеры;
ogłada towarzyska — уменне трымаць сябе ў кампаніі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
oporządzić się
незак.
1. прыбірацца; прыводзіць сябе ў парадак;
2. экіпіраваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)