Verbum

касаво́касць, ‑і, ж.

Стан вачэй, пры якім зрэнкі накіраваны ў розныя бакі.

лейко́з, ‑у, м.

Захворванне крыві, пры якім рэзка павялічваецца колькасць лейкацытаў; белакроўе.

[Ад грэч. leukos — белы.]

надгарта́ннік, ‑а, м.

Тонкі доўгі храсток, які дапамагае закрываць гартань пры ядзе.

паветранаграва́льнік, ‑а, м.

Апарат, прызначаны для надзімання гарачага паветра пры выплаўцы чыгуну.

палірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для паліравання, выкарыстоўваецца пры паліраванні. Паліравальная паста.

панто́метр, ‑а, м.

Спец. Лёгкі вугламерны інструмент, які выкарыстоўваецца пры тапаграфічнай здымцы.

[Ад грэч. pan (pantos) — усё і metréō — мераю.]

пепто́н, ‑у, м.

Спец. Прадукт распаду бялкоў пры страваванні пад уздзеяннем пепсіну.

[Ад грэч. peptos — звараны, ператраўлены.]

прама́цвацца, ‑аецца; незак.

1. Выяўляцца, вызначацца пры абмацванні.

2. Зал. да прамацваць.

прыграні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размяшчаецца пры граніцы. Прыгранічная зона. Прыгранічны гарадок.

радыёперада́тчык, ‑а, м.

Прыстасаванне для перадачы інфармацыі на адлегласць пры дапамозе радыёхваль.