эратама́н, ‑а, м.

Кніжн. Чалавек, які пакутуе ад эратаманіі, схільны да эратаманіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акіяна́ўт

(ад акіян + -наўт)

спецыяльна падрыхтаваны чалавек, які даследуе марскія глыбіні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

базу́ка

(англ. bazooka)

лёгкая супрацьтанкавая безадкатная гармата, якую абслугоўвае адзін чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бурбо́н

(фр. Bourbon = прадстаўнік каралеўскай дынастыі Бурбонаў)

грубы, недасведчаны, уладны чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

імпатэ́нт

(лац. impotens, -ntis = бяссільны)

чалавек, які пакутуе на імпатэнцыю 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інтэлектуа́л

(лац. intellectualis = разумовы)

чалавек з высокаразвітым інтэлектам, работнік разумовай працы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

істэ́рык

(ад істэрыка)

чалавек, які пакутуе ад істэрыкі, схільны да істэрыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кара́чкі,

У выразах: на карачкі; на карачках (разм.) — поза, у якой чалавек стаіць, апіраючыся адначасова на абедзве рукі і нагі.

Станавіцца на карачкі.

Паўзці на карачках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

натра́піцца, -плюся, -пішся, -піцца; зак. (разм.).

1. Выпадкова сустрэцца, трапіцца.

Натрапіўся добры чалавек.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выдацца, выпасці; надарыцца.

Натрапіўся зручны выпадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

невярта́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Чалавек, які не вярнуўся на радзіму, застаўся жыць у чужой краіне.

|| ж. невярта́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)