Verbum

паўспуха́ць, ‑ае; зак.

Успухнуць — пра ўсё, многае. Пальцы паўспухалі ад холаду.

пашму́ляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Разм. Нацерці, намуляць усё, многае.

перагасі́ць, ‑гашу, ‑гасіш, ‑гасіць; зак., што.

Разм. Загасіць, патушыць усё, многае.

перакалупа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Пакалупаць, раскалупаць усё, многае.

перакамячы́ць, ‑мячу, ‑мечыш, ‑мечыць; зак., што.

Разм. Скамячыць, пакамячыць усё, многае.

перапага́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Спаганіць, забрудзіць усё, многае.

пераша́стаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Парэзаць, пашастаць усё, многае.

перашпурля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Разм. Шпурляючы, перакідаць усё, многае.

пазно́сіць, ‑зношу, ‑зносіш, ‑зносіць; зак., каго-што.

1. Знесці — пра ўсё, многае. Пазносіць каменне з поля. □ На гародзе была пакапана бульба, а на голым месцы, з якога пазносілі бульбоўнік на плот, ляжаў вялікі гарбуз. Чыгрынаў. // Знесці ў адно месца ўсіх, многіх або ўсё, многае. Прыйшла машына. У яе пазносілі раненых, і Івін паехаў у шпіталь. Алешка. Пчаляр пазносіў на зіму У сховішча ўсе вуллі. Корбан.

2. Спусціць уніз усё, многае. Пазносіць сена з вышак.

3. Сарваўшы, разбурыўшы, знесці з месца ўсё, многае. Пазносіць масты. □ [Язэп:] — Усё паламалі і пазносілі, каб іх хвароба паламала. Колас.

4. Пайшоўшы, узяць з сабой усё, многае. Пазносіць чужыя рэчы.