Verbum

анлайнавы слоўнік

канцэнтры́зм

(ад канцэнтры)

паўтаральнасць вучэбнага матэрыялу праграм ніжэйшай ступені навучання ў праграмах наступных яго ступеней.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кінасеа́нс

(ад кіна- + сеанс)

час, на працягу якога дэманструецца фільм, а таксама сама дэманстрацыя яго.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крыясфе́ра

(ад крыя- + сфера)

абалонка зямнога шара, якая характарызуецца наяўнасцю лёду або магчымасцю яго існавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

міяка́рд, міяка́рдый

(ад мія- + гр. kardia = сэрца)

мышачны слой сэрца, які складае яго асноўную масу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэпрэзентаты́ўны

(фр. représentatif, ад лац. repraesentare = прадстаўляць)

які мае ўласцівасці цэлага, з’яўляючыся яго часткай; характэрны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

энзімапа́тыі

(ад энзімы + -патыя)

спадчынныя захворванні, абумоўленыя адсутнасцю якога-н. ферменту або змяненнем яго актыўнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АПАФЕ́МА правільнага многавугольніка, адрэзак перпендыкуляра, апушчанага з цэнтра правільнага многавугольніка на любую з яго старон. Апафема правільнага n-вугольніка роўная радыусу r_n упісанай у яго акружнасці і звязана з яго стараной a_n і плошчай S_n суадносінамі: $a_{n} = 2 r_{n} tg \frac{π}{n}$ , $S_{n} = n {r_{n}}^{2} tg \frac{π}{n}$ . Апафема правільнай піраміды — вышыня яе бакавой грані.

т. 1, с. 420

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Валовы язык ’пакрывец лекавы, Anchusa officinalis L.’ (Кіс.). Назва дадзена па знешняму падабенству лісця расліны, па яго форме. Параўн. укр. волів язик ’Digitalis grandiflora’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Зы́зы ’стан абуранасці, злосці’ (слонім., Нар. лекс.). Параўн. рус. дыял. зы́зый, укр. зи́зий, польск. zyz ’касавокі’. Можа, ’абураны да таго, што яго перакасіла’. Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кары́чневы ’буравата-жоўты, колеру жолуда або карыцы’ (ТСБМ). Рус. коричневый. Тлумачэнне бел. слова з’яўляецца і яго этымалогіяй. Ад карыца (гл.) з суфіксамі ‑ьн‑, ‑ев‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)