Verbum

зруйнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што.

Разбурыць, ператварыць у руіны або знішчыць.

|| наз. зруйнава́нне, -я, н.

імправіза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто імправізуе або здольны імправізаваць.

|| прым. імправіза́тарскі, -ая, -ае.

І. талент.

калары́метр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор для вымярэння колькасці цеплыні (у калорыях), якая вылучаецца або паглынаецца целам.

калча́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Скураная або драўляная сумка, чахол для стрэл.

|| прым. калча́нны, -ая, -ае.

карыста́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба або ўстанова, якая карыстаецца чым-н.

К. персанальнага камп’ютара.

К. паслуг.

карэля́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (кніжн.).

Узаемная сувязь, суадноснасць прадметаў, паняццяў або з’яў.

|| прым. карэляцы́йны, -ая, -ае.

неаднаразо́вы, -ая, -ае.

Які робіцца або адбываецца не адзін раз.

Неаднаразовае запрашэнне.

Н. чэмпіён.

|| наз. неаднаразо́васць, -і, ж.

неалагі́зм, -у, мн. -ы, -аў, м.

У мовазнаўстве: новае слова або выраз, а таксама новае значэнне старога слова.

непапра́ўны, -ая, -ае.

Такі, які немагчыма або цяжка паправіць.

Непапраўная памылка.

Здарылася непапраўнае (наз.).

|| наз. непапра́ўнасць, -і, ж.

непрала́зны, -ая, -ае (разм.).

Такі, праз які немагчыма або цяжка прайсці, прабрацца.

Непралазная багна.

|| наз. непрала́знасць, -і, ж.