hard-headed [ˌhɑ:dˈhedɪd] adj.
1. практы́чны, цвяро́зы;
He is a hard-headed businessman. У яго ёсць хватка бізнесмена.
2. упа́рты, цвердало́бы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
indicate [ˈɪndɪkeɪt] v.
1. пака́зваць
2. абазнача́ць; све́дчыць;
His words indicated a willingness to assist. Яго словы сведчылі аб жаданні дапамагчы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
itch2 [ɪtʃ] v.
1. cвярбе́ць
2. infml (for) пра́гнуць; карце́ць;
He is itching to travel. У яго неадольнае жаданне вандраваць.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
jail2 [dʒeɪl] v. саджа́ць у турму́, зняво́льваць;
He was jailed for two years. Яго пасадзілі ў турму на два гады.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
revision [rɪˈvɪʒn] n.
1. перагля́д; праве́рка, выпраўле́нне;
His lecture needs revision. Яго лекцыю трэба перагледзець.
2. паўтарэ́нне, прагля́д канспе́кта пе́рад экза́менам
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
sentence2 [ˈsentəns] v. (to) прыгаво́рваць, прысуджа́ць, асу́джваць (выносіць прысуд);
He was sentenced to life imprisonment. Яго прыгаварылі да пажыццёвага зняволення.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
unfailing [ʌnˈfeɪlɪŋ] adj.
1. невычарпа́льны, невычэ́рпны;
his unfailing devotion яго бязме́жная адда́насць
2. надзе́йны; нязме́нны; нясто́мны;
an unfailing friend ве́рны ся́бар
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
wartime [ˈwɔ:taɪm] n. вае́нны час, ліхале́цце;
in wartime падча́с вайны́;
wartime memoirs вае́нныя мемуа́ры;
his wartime experiences во́пыт яго́ вае́ннага жыцця́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
whip-round [ˈwɪpraʊnd] n. BrE, infml збор гро́шай;
His mates had a whip-round for him. Сябры сабралі для яго грошы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
памі́ма, прыназ. з Р.
Разм. Спалучэнне з прыназоўнікам «паміма» выражае аб’ектныя адносіны: ужываецца для ўказання на прадмет або асобу, без ўдзелу якіх ці незалежна ад якіх што‑н. праходзіць, адбываецца; не прымаючы каго‑, што‑н. пад увагу. І раптам адчуў сябе Ігнась адрэзаным, асобным ад усяго, як бы ў другім свеце, на другой зямлі; усё стала як бы па-за яго істотаю: вось робіцца ўсё на свеце паміма яго, далёка ад яго. Чорны. Спачатку слова «наша» ішло неяк паміма яго думак, адскоквала ад сялянскага сэрца, як гарох ад сцяны — нешта нязвычнае, новае. Бядуля. І зноў цэлы рад вобразаў выплывае ў памяці паміма яго [Лабановіча] волі, і сэрца шчыміць болем утраты. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)