басці́, бадзе; незак., каго-што чым.

Тое, што і бадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абга́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Разм. Забрудзіць сябе чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драбнава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Трохі меншы, чым звычайна. Драбнаватая бульба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маладасве́дчаны, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова дасведчаны ў чым‑н. Маладасведчаны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напо́ўненасць, ‑і, ж.

Паўната, насычанасць чым‑н. Псіхалагічная напоўненасць вобразаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папамаха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чым.

Разм. Махаць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паруча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, з’яўляецца парукай у чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрэ́зацца, ‑рэжацца; зак.

Аказацца разрэзаным, раздзеленым чым‑н. на часткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распу́тацца, ‑аецца; зак.

Вызваліцца ад таго, чым спутаны. Конь распутаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сумяшча́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, што можна сумясціць з чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)