абало́нне
1. Лужок, які прылягае да возера або да яго плавоў, заваняў (
2. Адкрытае роўнае месца; плошча, луг (
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
абало́нне
1. Лужок, які прылягае да возера або да яго плавоў, заваняў (
2. Адкрытае роўнае месца; плошча, луг (
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Ла́енне 1 ’гаўканне’ (
Ла́енне 2 (зневаж.) ’шматкі, анучы’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́буркнуць ’выказаць што-небудзь тайнае’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Адказа́ць, адказ,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Псінь ’гніль, гнілізна’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пекану́ць 1 (пікану́ць, пе́кнуць), ’сунуць чым-небудзь запалёным у каго-небудзь’ (
Пекану́ць 2 ’папракнуць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Нязмо́га ’бяссілле’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пачака́нка ’чаканне’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Аржа́ ’іржа на металах і балотным месцы’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аб'е́зд
1. Кружная або часовая дарога (
2. Акружнасць, аколіца, граніца (
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)