этажэ́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Род мэблі ў выглядзе некалькіх, размешчаных адна над другой паліц на стойках. Фанерныя палічкі сплеценай з лазовых пруцікаў этажэркі застаўлены кнігамі. Навуменка.
[Фр. étagère.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ash1 [æʃ] n.
1. по́пел;
turn to ashes спапялі́ць, ператвары́ць у по́пел;
They burnt the town to ashes. Яны спалілі горад дашчэнту.
2. ashes тлен; прах;
She wanted her ashes to be scattered at sea. Яна пажадала, каб яе прах развеялі над морам.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
skate2 [skeɪt] v.
1. ката́цца на канька́х;
skate a match удзе́льнічаць у канькабе́жным спабо́рніцтве
2. слі́згацца, ко́ўзацца па паве́рхні;
skate over smth. нага́дваць пра што-н.
♦
be skating on thin ice закрана́ць даліка́тную тэ́му; быць у ця́жкім стано́вішчы; хадзі́ць над бе́зданню
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
зга́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
Разм. Успамін. У яе раскіданых думках найбольш было згадак пра брата. Мележ. Зорка Венера ўзышла над зямлёю, Светлыя згадкі з сабой прынясла... Багдановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зо́лак, ‑лку і ‑лаку, м.
Пачатак світання. [Лі] павінна была штодня ўставаць на золаку, да ўсходу сонца, і гатаваць рыс для рабочых. Барашка. Ужо і ночка канчаецца, зараз золак зайграе над зямлёю. Нікановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зра́ння, прысл.
Разм. Тое, што і зранку. Хмаркі, што зрання навісалі над зямлёй, разбегліся, прапалі недзе, і з неба выглядала ўжо сонца. Галавач. Ужо зрання працуюць кавалі, вырабляючы вострыя сякеры, нажы. Багдановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
баязлі́вец, ‑ліўца, м.
Той, хто ўсяго баіцца, у каго пачуцці страху бяруць верх над іншымі пачуццямі. [Салавей:] — Адступаюць толькі баязліўцы і шкурнікі, а дзе не хапае сілы, там выручае хітрасць і смеласць. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ві́цязь, ‑я, м.
У Старажытнай Русі — храбры воін, герой. Тут ляжыць ён — рускі віцязь, Над Дняпром ля самай кручы. Зарыцкі. Ляжыць ён, як віцязь, У стоптаным жыце. Маці спаткаеце — Не кажыце. Сурначоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́дыр, ‑у, м.
Тое, што і водар. Плыў водыр павольнага канання травы і кветак. Чорны. О, як ты прыгожа, над Нёманам лета! Чаборам, рамонкам, мядункавым цветам І водырам ясных купальскіх начэй. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́глядзець, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.
Уважліва назіраючы, заўважыць, знайсці. Выглядзець сябра ў натоўпе. □ Над параходам з’явілася чайка і паляцела ўслед. Потым перадумала, нешта выглядзела сабе ў хвалях, спраўна спікіравала. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)