odegrać

зак. сыграць;

odegrać uwierturę — сыграць уверцюру;

odegrać komedyjkę — сыграць камедыю;

odegrać lką {rolę — адыграць вялікую ролю; мець вялікае значэнне;

гл. odgrywać

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sława

sław|a

ж. слава; рэпутацыя;

światowej ~y — з сусветнай славай; знакаміты;

cieszyć się dobrą (złą) ~ą — мець добрую (дрэнную) славу (рэпутацыю)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zapatrywac się

zapatr|ywac się

незак. мець пункт погляду; быць пэўнай думкі;

jak się na to ~ujesz? — што ты пра гэта думаешь?

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wrażenie

н.

1. уражанне;

sprawiać wrażenie — рабіць (выклікаць) уражанне;

być pod ~m — знаходзіцца пад уражаннем;

odnosić ~e — мець уражанне;

2. адчуванне; успрыманне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

potrzebować

potrzeb|ować

незак. kogo/czego мець патрэбу у кім/чым; патрабаваць чаго;

nie ~ujesz tego robić — табе не трэба гэта рабіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zwyczaj, ~u

м.

1. звычай; нораў;

2. навык, звычка; звычай;

mieć zwyczaj (w ~u) — мець звычку;

wejść w zwyczaj — увайсці ва ўжытак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ntdürftig

1.

a бе́дны, гаро́тны, мізлю́ны

ein ~es uskommen fnden*мець то́лькі са́мае неабхо́днае

2.

adv абыцк

~ beklidet sein — быць ама́ль раздзе́тым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Übermaß

n -es, -e (von, an D) лі́шак (чаго-н.)

lles im ~ hben — мець усяго́ ўдо́сталь

zum ~ des Glücks — для паўнаты́ шча́сця

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hrlich

1.

сумле́нны, прысто́йны, чэ́сны

2.

adv сумле́нна, прысто́йна

es ~ mit j-m minen — мець сумле́нныя наме́ры ў адно́сінах да каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Keker

j-n, etw. auf dem ~ hben — разм. мець [трыма́ць] каго́-н., што-н. на прыкме́це, нацэ́львацца на каго́-н., на што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)