irritated

[ˈɪrɪteɪtəd]

adj.

узбу́джаны, раздражнёны (чалаве́к, ску́ра)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

man in the street

чалаве́к ву́ліцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

man of the world

быва́лы чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

астэ́нік, ‑а, м.

1. Чалавек, будове цела якога характэрны высокі рост, хударлявасць, доўгая шыя, выцягнуты чэрап, вузкі, рэзка акрэслены твар.

2. Чалавек, які пакутуе ад астэніі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капатлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Марудлівы, непаваротлівы. Капатлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капіро́ўшчык, ‑а, м.

Чалавек, які займаецца капіроўкай, капіраваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брахіцэфа́л, ‑а, м.

Спец. Чалавек з кароткай галавой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

англама́н, ‑а, м.

Чалавек, які захапляецца ўсім англійскім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

англафо́б, ‑а, м.

Чалавек, які ненавідзіць усё англійскае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аглу́хлы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў глухім. Аглухлы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)