удешевля́ть несов. патання́ць, рабі́ць танне́йшым, змянша́ць (зніжа́ць) кошт (цану́) (на што), змянша́ць (зніжа́ць) кошт (чаго); см. удешеви́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

управля́ющий

1. прич. які́ (што) кіру́е;

2. сущ. кіраўні́к, -ка́ м. (каго, чаго);

управля́ющий дела́ми кіраўні́к спраў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

шпыня́ть несов., прост.

1. кало́ць;

2. перен. кало́ць, дапяка́ць, дайма́ць; (издеваться) кпіць, здзе́кавацца (з каго, з чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Мы́чыцца ’круціцца, мільгаць каля чаго-небудзь’ (Нас.). Інтэнсіў ад імчицца (гл.). Роднаснае да рус. мыкаться. Параўн. рус. уладз. мычкаться ’мучыцца, гараваць, пакутаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Разгалява́цца ’увайсці ў азарт’ (Сцяшк. Сл.). Няяснае слова. Магчыма, звязана з гілява́ць (гл.) або з рус. цвяр. разга́литься ’моцна захацець чаго-небудзь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Расхіхла́ць ’зняць з маладой захіхланне і надзець жаночы чапец, пасля чаго маладая пераходзіць з дзявочага стану ў жаночы’ (Некр.). Да хіхол (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сарачня́ ’сорак (снапоў)’ (старое, ТСБМ), соротня́, сорокня́ ’тс’ (ТС), сарачня́, сарашня́ ’сорак штук чаго-небудзь’ (смарг., пух., Сл. ПЗБ). Да сорак (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

навычэ́сваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Выдаліць або здабыць часаннем вялікую колькасць чаго‑н. Навычэсваць кудзелі з ільну.

навычэ́сваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Вырабіць з дрэва сякерай, склюдам многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панатыка́ць ​1, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; зак.

1. чаго. Наты́каць многа чаго‑н. Панатыкаць іголак у падушачку.

2. што. Накалоць усё, многае.

панатыка́ць ​2, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; зак., чаго.

Наткаць многа чаго‑н. Панатыкаць палатна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наабпа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Абпаліць многа чаго‑н. Наабпальваць гаршкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)