духо́ўны
1. géistig, séelisch;
духо́ўныя інтарэ́сы die géistigen Interéssen;
духо́ўная блі́зкасць séelische [ínnere] Geméinschaft [Verwándschaft];
2. (царкоўны) géistlich;
духо́ўная асо́ба Géistliche (sub) m -n, -n;
духо́ўны айце́ц Béichtvater m -s, -väter;
духо́ўнае завяшча́нне (kírchliches) Testamént n -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
безадка́зны
I в разн. знач. безотве́тственный;
б. ўчы́нак — безотве́тственный посту́пок;
~ная асо́ба — безотве́тственная ли́чность
II безотка́зный;
~ная рабо́та мато́ра — безотка́зная рабо́та мото́ра
III
1. (покорный) безотве́тный; безотка́зный;
~ная істо́та — безотве́тное (безотка́зное) существо́;
2. (оставшийся без ответа) безотве́тный;
~нае пісьмо́ — безотве́тное письмо́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
све́тлы в разн. знач. све́тлый;
~лыя пала́цы — све́тлые дворцы́;
~лая вада́ — све́тлая вода́;
~лыя во́чы — све́тлые глаза́;
~лыя ду́мкі — перен. све́тлые мы́сли;
~лая асо́ба — перен. све́тлая ли́чность;
~лая галава́ — перен. све́тлая голова́;
○ с. шрыфт — тип. све́тлый шрифт;
◊ ~лай па́мяці — све́тлой па́мяти
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
прадстаўні́к, ‑а, м.
1. Асоба, якая прадстаўляе чые‑н. інтарэсы, дзейнічае па даручэнню або ад імя каго‑н. Яшчэ мінулай восенню ў нас пабывалі прадстаўніка Штаба партызанскага руху з Масквы. Карпюк. // Службовая асоба, якая прадстаўляе сабой інтарэсы якой‑н. дзяржавы. Дыпламатычны прадстаўнік.
2. Чалавек, які прадстаўляе сабой пэўную групу людзей або якую‑н. галіну дзейнасці, выразнік чыіх‑н. інтарэсаў. І гэтая пераклічка прадстаўніка старэйшага пакалення бальшавікоў з самым юным пакаленнем гучэла як клятва. Якімовіч. І. Замоцін, прадстаўнік старой акадэмічнай навукі, у новых сацыяльна-грамадскіх умовах здолеў зразумець сутнасць ленінскага вучэння аб культурнай спадчыне. Мушынскі.
3. Узор, экземпляр якога‑н. разраду жывёл, раслін і пад. Усурыйскі янот з’яўляецца адзіным прадстаўніком сямейства сабак, які на ўвесь зімовы час кладзецца спаць у нару, як мядзведзь ці барсук. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
penman
[ˈpenmən]
n., pl. -men
1) пісьме́ньнік, а́ўтар -а m.
2) пі́сар -а m.
good penman — асо́ба з прыго́жым, разбо́рлівым по́чыркам, калігра́ф -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
scold
[skoʊld]
1.
v.t.
1) прабіра́ць, ла́яць; свары́цца, крыча́ць
His father scolded him — Ба́цька насвары́ўся на яго́
2) рабі́ць вымо́ву
2.
n.
сварлі́вая асо́ба
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
untouchable
[ʌnˈtʌtʃəbəl]
1.
adj.
1) недатыка́льны
2) непару́шны, некрана́льны (запа́с)
2.
n.
1) асо́ба з найніжэ́йшай ка́сты
2) Figur. падо́нак грама́дзтва, па́рыя -і m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дыкта́тар
(лац. dictator)
1) службовая асоба ў Стараж. Рыме, якая прызначалася сенатам у выпадку знешняй або ўнутранай небяспекі для дзяржавы і мела неабмежаваныя паўнамоцтвы;
2) правіцель краіны, які карыстаецца неабмежаванай ўладай;
3) перан. асоба, якая ігнаруе калегіяльнасць, вядзе сябе ўладна і нецярпіма ў адносінах да падначаленых.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ды́лер
(англ. dealer = гандляр)
1) юрыдычная або фізічная асоба, якая з’яўляецца членам фондавай біржы і выконвае аперацыі з каштоўнымі паперамі за свой кошт;
2) супрацоўнік банка, які займаецца аперацыямі з валютай, дэпазітамі, каштоўнымі паперамі;
3) асоба або фірма, якая перапрадае тавары, часцей за ўсё ад свайго імя.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
карэспандэ́нт
(с.-лац. correspondens, -ntis = які адпавядае)
1) супрацоўнік газеты, часопіса, радыё, тэлебачання, які дасылае ім звесткі пра бягучыя падзеі;
2) асоба, якая вядзе з кім-н. перапіску;
3) асоба або ўстанова (фірма, банк), якая выконвае фінансавыя, камерцыйныя даручэнні для другой асобы або ўстановы (за кошт апошніх).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)